219 nowych kandydatów z danych Keplera!

NASA opublikowała najnowszy zestaw danych z misji Kepler. Nowy zestaw zawiera 219 kandydatów, z których 10 to obiekty potencjalnie podobne do Ziemi.

Do dziś misja Kepler wykryła 4034 kandydatów na egzoplanety. Z tej puli udało się już potwierdzić  istnienie 2335 planet. W puli wszystkich kandydatów jest 50 obiektów potencjalnie podobnych do Ziemi – o podobnych rozmiarach i krążących w odpowiedniej odległości od swych gwiazd (tam, gdzie woda może występować w stanie ciekłym). Jak na razie udało się potwierdzić istnienie 30 z tych małych planet.

Tranzyt egzoplanety / Credits – NASA’s Ames Research Center

Dziewiętnastego czerwca agencja NASA opublikowała nowy zestaw danych o kandydatach z misji Kepler. Łącznie ten zestaw zawiera 219 kandydatów, w tym 10 małych obiektów, o rozmiarach zbliżonych do Ziemi oraz krążących w okolicach ekosfer swoich gwiazd. Oprócz samej publikacji danych NASA dostarczyła także zestaw ciekawych informacji statystycznych na temat małych egzoplanet. Niektóre z tych informacji są nieco zaskakujące i rzucają one nowe światło na procesy powstawania małych planet we Wszechświecie.

Małe skaliste egzoplanety

Nowi kandydaci na małe skaliste egzoplanety otrzymały oznaczenia KOI 7706.01, KOI 7882.01, KOI 238.03, KOI 8000.01, KOI 7894.01, KOI 7711.01, KOI 7954.01, KOI 8174.01, KOI 7923.01 i KOI 8012.01. Wszystkie są obiektami zbliżonymi wielkością do naszej Ziemi.

Najbardziej podobne (w warunkach energetycznych) do Ziemi są KOI 7894.01 i KOI 7711.01. Obie egzoplanety otrzymują tylko niewiele mniej energii od naszej planety, a jednocześnie są nieco większe. Oznacza to, że atmosfery tych obiektów mogą być nieco grubsze od ziemskiej, a przez to mogłyby lepiej zatrzymywać ciepło.

Analiza populacji małych egzoplanet

Populacja małych egzoplanet na podstawie danych z teleskopów Kepler i Keck / Credits – NASA

Połączenie danych z misji Kepler i z (naziemnego) teleskopu Keck sugerują, że istnieje pewna dysproporcja w ilości małych egzoplanet. Okazuje się, że jest stosunkowo dużo egzoplanet o średnicy zbliżonej do Ziemi oraz do średnicy około 1,5x większej od naszej planety (“super-Ziemie”). Następnie jest pewna “przerwa”, po czym w zakresie 2 a 3 średnicy Ziemi występuje zwiększona ilość egzoplanet. Te obiekty noszą nazwę “mini-Neptun”.

Wydaje się, że ta dysproporcja ma związek z procesami formowania się planet. Powyżej pewnej wielkości jądra protoplanety, małe obiekty nie stracą własnej pierwotnej atmosfery.

Co ciekawe, okazuje się, że małych planet (do wielkości mniej więcej 4 razy wielkość Ziemi) jest znacznie więcej niż większych planet, takich jak gazowe giganty.  Lepsze zrozumienie populacji różnych typów planet powinno także wyjaśnić jak typowy (lub nietypowy) jest nasz Układ Słoneczny.

Kepler jest w stanie wykrywać egzoplanety (w tym i te małe), które krążą stosunkowo daleko od swych gwiazd – nawet w okresie około lub ponad 300 dni, czyli porównywalnie z Ziemią. Oznacza to, że dzięki Keplerowi rozpoczęły się szerzej zakrojone badania układów planetarnych podobnych do naszego Układu Słonecznego.

(NASA)