CYGNSS w ostatniej fazie przygotowań do lotu

0

Dwunastego grudnia z bazy na Przylądku Canaveral wystartować ma należący do Orbital ATK samolot L-1011 Tristar, wynoszący na wysokość startową rakietę nośną Pegasus XL z ładunkiem satelitów konstelacji CYGNSS. Będzie to nowa konstelacja naukowa, mająca posłużyć do obserwacji tworzenia się i ewolucji huraganów.

Po osiągnięciu wysokości około 13000 metrów oraz właściwego punktu startowego, rakieta Pegasus XL zostanie odłączona od samolotu-nosiciela, a następnie uruchomiony zostanie jej pierwszy stopień na paliwo stałe, mający pracować przez 73 sekundy. Pod koniec fazy jego pracy rakieta znajdzie się na wysokości 53 kilometrów i osiągnie prędkość około 2,5 kilometra na sekundę. Następnie zostanie uruchomiony drugi stopień, który będzie funkcjonował przez nieco mniej niż trzy minuty i nada rakiecie prędkość 5,4 kilometra na sekundę oraz wysokość 174 kilometrów. W trakcie lotu drugiego stopnia Pegasus XL odrzuci zbędną już osłonę ładunku. Ostatni, trzeci stopień zostanie uruchomiony po czterominutowej przerwie po odłączeniu drugiego stopnia i będzie pracował przez około 70 sekund. Dzięki temu trzeci stopień oraz satelity konstelacji CYGNSS powinny znaleźć się na kołowych orbitach o wysokości 510 kilometrów i inklinacji wynoszącej 35 stopni.

Wyniesione mikrosatelity będą uwalniane w parach, w odstępach około 30 sekund. Ich wejście w fazę operacyjną zaplanowane jest na 2017 rok.

CYGNSS lub Cyclone Global Navigation Satellite System jest nową konstelacją mikrosatelitarną, której zadaniem będzie pomiar do tej pory niezbadanych szczegółowo procesów zachodzących w trakcie formowania się burz tropikalnych oraz wpływających na siłę tych sztormów i huraganów. Wszystkie osiem urządzeń pozwoli na dokładny pomiar prędkości wiatrów występujących przy powierzchni oceanów, wewnątrz huraganów oraz przy jednoczesnym zachowaniu ciągłości obserwacyjnej, umożliwiającej stały wgląd w procesy ewolucyjne burz tropikalnych. Dzięki temu możliwe będzie dokładniejsze prognozowanie szkód, jakie mogą wyrządzić tak silne burze, gdy zbliżą się do lądu.

Unikalną zdolnością CYGNSS jest możliwość badania najbardziej aktywnej części huraganu, która normalnie jest ukryta przed satelitami pogodowymi z powodu bardzo silnego opadu atmosferycznego. Aktualnie wykorzystywane systemy pozwalają na monitorowanie prędkości wiatrów jedynie poza obszarem tworzącym ścianę chmur, w pobliżu samego oka cyklonu. CYGNSS powili zatem uzupełnić naszą wiedzę w tym zakresie.

Ponieważ większość huraganów występuje w tzw. pasie huraganowym, satelity znajdą się na orbicie o inklinacji 35 stopni co pozwoli obserwować jednocześnie do 80 procent powierzchni oceanów, przy jednoczesnej rejestracji czterech pomiarów prędkości wiatru na sekundę przez pojedynczego satelitę konstelacji.

CYGNSS jest pierwszą misją zrealizowaną w ramach programu Earth Venture realizowanego przez NASA, która skupia się na tanich, szybko realizowanych misjach o podłożu naukowym, mających na celu poszerzenie naszej wiedzy o dynamicznych procesach zachodzących na Ziemi.

(NASA)

Comments are closed.