Misja kosmiczna Cassini jest na finiszu swojej działalności. W ostatni poniedziałek sonda „powąchała” nieco atmosfery największego satelity Saturna.
Jedna z flagowych misji amerykańskiej agencji kosmicznej NASA, prowadzonej wspólnie z europejską ESA i włoską ASI, znajduje się obecnie w swoim 19. roku operacyjnego działania. Po wystrzeleniu z Ziemi w październiku 1997 roku i wykorzystaniu grawitacji Ziemi, Wenus i Jowisza sonda weszła na orbitę Saturna w 2004 roku.Najbardziej wyróżniającym elementem misji Cassini była realizacja lądowania próbnika Huygens na powierzchni Tytana. Pierwsze lądowanie na obiekcie w zewnętrznym Układzie Słonecznym przeprowadzone zostało po pomyślnym przejściu przez atmosferę największego księżyca Saturna.
W kolejnych latach sonda Cassini zbierała unikalne w historii ludzkości dane naukowe o całym systemie szóstej planety w Układzie Słonecznym. Ostatnio przykładowo sonda przeszła przez obszar wyrzuconej materii (słonej wody) z księżyca Enceladus, który poznany został jako niezwykle aktywny glob w tym zimnym rejonie naszego układu.
Do najnowszych odkryć naukowych należy zidentyfikowanie prawdopodobnie najwyższego szczytu na Tytanie, który wybija się na 3337 metrów spośród pasma Mithrim Montes. W ramach badań wykorzystano dane z instrumentu radarowego na sondzie Cassini, który jest w stanie spojrzeć poprzez grubą warstwę chmur.
W ostatnim czasie uwaga skupiona została ponownie na Tytanie. 25 marca wykonane zostało odpalenie silnika głównego sondy na 45 sekund, co spowolniło Cassini na tyle, aby przy następnym przelocie zbliżyć się na minimalną odległość zaledwie około 990 kilometrów od powierzchni Tytana. Przelot 4 kwietnia 2016 roku był już 118. takim wydarzeniem w badaniach Tytana przez sondę Cassini.
Animacja przedstawiająca bliski przelot w pobliżu Tytana przez sondę Cassini w dniu 4 kwietnia 2016 roku / Źródło: NASASolarSystem
W czasie przelotu przeprowadzone zostały dwa główne badania naukowe nad atmosferą satelity za pomocą spektrografu ultrafioletowego (UVIS) oraz spektrometru masowego (INMS). Ten pierwszy podczas przelotu wykonywał badania w momencie zasłonięcia Słońca przez Tytana. UVIS zapewnił dane dotyczące składu, temperatury cząstek i ich dystrybucji w atmosferze.
Z kolei INMS wykorzystany został do zbioru danych dotyczących składu i dystrybucji jonów pozytywnych i cząstek neutralnych obecnych w górnej atmosferze Tytana. Ten rejon jest miejscem bardzo aktywnym, w którym następuje rozbijanie cząsteczek metanu przez światło słoneczne na takie składniki jak etan i etyn.
Dane zebrane podczas przelotu mogą pozwolić naukowcom wyciągnąć nowe wnioski odnośnie gęstości i składu atmosfery Tytana. Sama misja kosmiczna Cassini zbliża się do swojego finału, który wyznaczony jest na wrzesień 2017 roku. Sonda skierowana zostanie wtedy do atmosfery Saturna w celu kontrolowanego zniszczenia.
Jeden komentarz
Cassini to obok HST to najlepiej wydane miliardy $ na badanie układu słonecznego. HST zmienił postrzeganie człowieka na widzialne spektrum wszechświata. Cassini pokazał zjawiska planetarne na ciekawym przykładzie układu dziesiątków księżyców Saturna. JWST pokaże to czego nie było dotychczas widać i okaże się, że otaczająca nas pustka, nie jest wcale taka pusta…