Agencja NASA i firma Aerojet Rocketdyne przeprowadziły test silnika rakietowego RS-25, który należy do rodziny jednostek mających napędzać w najbliższej przyszłości nowe, ciężkie rakiety załogowe SLS (Space Launch System).
Testowanym silnikiem była jednostka nr 2059, wykorzystana pięciokrotnie w czasie misji promów kosmicznych. Standardowo test został przeprowadzony w ośrodku Stennis Space Center na stanowisku A-1. Celem działania była kontynuacja kwalifikacji do lotu nowego kontrolera silnika oraz kalibracja samej infrastruktury na A-1.Silnik został odpalony na 500 sekund, czyli odpowiednik czasu lotu rakiety SLS na orbitę wokółziemską. Przez 323 sekundy silnik pracował na poziomie 109% mocy rakiety SLS. Prócz monitorowania pracy jednostki napędowej w czasie testu ponownie wykorzystywano stanowisko A-1 w nowej konfiguracji.
Test silnika RS-25 / Credits – NASA Stennis
Po raz ostatni silniki RS-25, znane wcześniej jako SSME (Space Shuttle Main Engines), testowane były na A-1 w ośrodku Stennis w 2006 roku. Potem przeprowadzona została rekonfiguracja infrastruktury w przygotowaniu na testowanie silnika J-2X na potrzeby programu Constellation. Po oficjalnym wstrzymaniu Constellation A-1 ponownie przeszło konfigurację w przygotowaniu na testy dla programu SLS.
Testy silników RS-25 rozpoczęły się w Stennis na początku 2015 roku. Zainstalowane zostało nowe oprzyrządowanie do pomiaru osiągów silników, stąd inżynierowie mają dużo pracy w określaniu prawidłowej specyfikacji nowych jednostek napędowych. Środowisko pracy promu kosmicznego w porównaniu do rakiety SLS będzie się różniło znacząco, więc dbałość o szczegóły na tym etapie jest konieczna.
Rakiety SLS będą wykorzystywały cztery silniki RS-25 w porównaniu do trzech jednostek stosowanych w każdym locie wahadłowca. Jednocześnie przepłynąć ma przez silniki w czasie lotu rakiety SLS więcej paliwa. W 2015 roku pozytywnie zweryfikowano, że silnik radzi sobie z wyższym ciśnieniem i niższą temperaturą wewnątrz komory spalania, przy wyższej wartości generowanego ciągu, niż w czasie lotów promów kosmicznych.
Testowana jednostka, E2059, wykorzystana była wpierw podczas trzech lotów promu kosmicznego Atlantis (misje STS-117, STS-122, STS-125) oraz potem promu Endeavour (STS-130 i STS-134). Obecnie ta testowana jednostka jest już przypisana do lotu w drugiej misji eksploracyjnej – pierwszej załogowej wyprawie – rakiety SLS (EM-2) po 2020 roku.
Jeden komentarz
Brakuje mi w tej informacji podania parametrów testowanego silnika, można sobie znaleźć w necie, ale jak podajecie taką info, to można te dane dodać.