Bałtyk: zakwit sinic z kosmosu

2

W drugim tygodniu sierpnia satelita Landsat 8 uchwycił fragment Morza Bałtyckiego, którego przypowierzchniowe wody zostały zdominowane przez sinice.

Zakwit sinic w Bałtyku, zdjęcie wykonane za pomocą instrumentu OLI satelity Landsat 8. Credits: NASA

Zakwit sinic w Bałtyku, zdjęcie wykonane za pomocą instrumentu OLI satelity Landsat 8. Credits: NASA

Sinice mogą stanowić zagrożenie dla ludzi, ponieważ niektóre szczepy wytwarzają toksyczne związki. Jest to szczególny problem w wodach śródlądowych, także w Morzu Bałtyckim. Choć ilość zanieczyszczeń, przede wszystkim fosforanów, spada z roku na rok, to zakwity sinic wciąż występują na dużych obszarach Bałtyku. Zaczynają się jednak później – w środku lata, stąd wnioski, że substancje odżywcze, którymi się pożywiają, pochodzą ze starych zanieczyszczeń (przed 1980 rokiem) uwalnianych z dna morskiego.

Kolejnym źródłem związków organicznych są statki pasażerskie, z których większość pozbywa się zanieczyszczeń wprost do morza.

Satelitarne mapy rozkwitu sinic są istotne, ponieważ dostarczają informacji o zasięgu niebezpiecznych stref. Jednakże nie można skupić się wyłącznie na nich, ponieważ równie ważne są jakościowe badania terenowe, które pozwalają określić natężenie rozkwitu oraz gatunki cyjanobakterii tworzące przypowierzchniowe maty.

Obszar, z którego pochodzi zdjęcie rozkwitu. Credits: NASA EO

Obszar, z którego pochodzi zdjęcie rozkwitu. Credits: NASA EO

Maty na zdjęciach to gatunek Nodularia, który jest toksyczny dla ludzi i może powodować uszkodzenia wątroby. Na szczęście dla polskich plażowiczów, zakwity występują na pełnym morzu. Z drugiej strony istnieje prawdopodobieństwo przemieszczania części bakterii w okolice miejsc odwiedzanych przez kąpiących się turystów, dlatego też trzeba mieć świadomość, że zanieczyszczając wodę – nie tylko na skalę przemysłową i rolniczą, ale także związaną z usługami turystycznymi – sami sobie szkodzimy.

Informacje o zeszłorocznym rozkwicie sinic: https://kosmonauta.net/2014/07/satelitarne-obserwacje-sinic-w-baltyku-lipiec-2014/

Źródła: NASA EO, HELCOM

2 komentarze

    • Redaktor też to odkrył, ale trochę za późno, i ma nadzieję, że czytelnicy mu to wybaczą a na bazie tytułu nie powstanie nowa teoria spiskowa krążąca po mrocznych zakamarkach internetu 😉