Cztery z sześciu kół łazika Curiosity są już w pewnym stopniu uszkodzone.
Łazik Mars Science Laboratory (MSL) „Curiosity” przebywa na powierzchni Czerwonej Planety od 6 sierpnia 2012 roku. Łazik wylądował wewnątrz krateru Gale, a celem jego wyprawy jest kanion znajdujący się w środkowej części tego krateru. Ten kanion przecina wzgórze nazwane Mt Sharp.
Droga i pozycja łazika MSL – stan na sol 1030 (około 1 lipca) / Credits – NASA/JPL-Caltech/Univ. of Arizona
Aktualnie łazik znajduje się już o podnóża Mt Sharp, w regionie nazwanym “Logan Pass”. Teren jest coraz mniej płaski. Łazik prawdopodobnie będzie poruszać się jeszcze przez około kilometr równolegle do masywu Mt Sharp, po czym zakręci o około 90 stopni i zacznie wjeżdżać do kanionu przecinającego to wzgórze.
(Kompozytowe) spojrzenie na masyw Mt Sharp z regionu, w którym obecnie łazik przebywa – sol 1035 / Credits – NASA/JPL-Caltech/MSSS
Niestety, cztery z sześciu kół łazika są już w pewnym stopniu uszkodzone. Dwa przednie koła MSL dość szybko po rozpoczęciu misji zaczęły wykazywać drobne uszkodzenia. Teraz również środkowa para kół Curiosity zaczyna wykazywać uszkodzenia. Natomiast tylna para kół łazika jest nadal w bardzo dobrym stanie.
Inżynierowie NASA uspokajają, że koła łazika są zdolne do funkcjonowania ze znacznie większymi uszkodzeniami. Nie oznacza to, że NASA bagatelizuje problem. Agencja m.in. postanowiła usprawnić oprogramowanie sterujące kołami łazika. To usprawnienie ma pomagać w przykładaniu odpowiedniej wartości natężenia prądu elektrycznego podczas poruszania się po różnych rodzajach podłoża.
Inne spojrzenie na uszkodzone koła MSL / Credits – NASA/JPL-Caltech
Inną formą oszczędzania kół łazika ma być odpowiedni dobór podłoża do przejazdu. MSL ma częściej poruszać się po terenie, który ma mniej drobnych i większych kamieni. W konsekwencji żywotność kół łazika ma być wydłużona.
Przykład przejazdu łazika MSL po podłożu z mniejszą ilością kamieni – sol 1037 / Credits – NASA/JPL-Caltech
Do 7 lipca 2015 (sol 1037) łazik Curiosity przejechał już 11545 metrów. Do przejechania łazik z pewnością ma jeszcze nie mniej niż 3-5 kilometrów. Warto, aby koła łazika funkcjonowały prawidłowo podczas badania wnętrza kanionu Mt Sharp.
(NASA)
3 komentarze
ZENADA
2.5 mld dol i pozalowali grubszej blachy na kola, dali 0,75 mm! Nacisk na Marsie na kolo to 60 kg. Kazdy glupi wie ze to sie rozwali na takim terenie. Powierzchnia kol to nie wiecej niz 4 m2. Sa z aluminium wiec masa 1 mm grubosci dodatkowej blachy wynosi 12 kg. I wtedy jest 1,75 mm . trudno trzeba zdjac. 12 kg aparatury z 80 i miec sprawny pojazd.
Pojazd jest sprawny i nie ma obaw ze calosc misji zostanie wykonana. Te kola beda dzialac nawet jakby bylo 10 razy wiecej dziur, mowiono o tym.
Zastanawia mnie powód skali uszkodzeń tych kół. Czy to jest wyłącznie kwestia podłoża, po którym aktualnie porusza się łazik, czy może na etapie projektowania ich wytrzymałość została dobrana niewystarczająco, w stosunku do masy/sposobu jazdy łazika? W przypadku łazików MER (tak wiem, różnica w rozmiarach, ale mimo wszystko), raczej nie występowały takie problemy…