Udany lot pierwszej Angary

Wczoraj odbyła się druga próba startu rakiety Angara. Lot przebiegł pomyślnie!

W środę 10 lipca o 12:00 GMT w powietrze wzbił się pierwszy egzemplarz rakiety nośnej z rodziny Angara, czyli nowej rosyjskiej rodziny rakiet. Angara-1.2PP to pierwsza rakieta powstała w Rosji po upadku Związku Radzieckiego. Ma budowę modułową i nie wykorzystuje toksycznych mieszanek paliwowych, które już wielokrotnie “zatruwały” rosyjskie relacje z rządem Kazachstanu, właścicielem kosmodromu Bajkonur.

Licząca 42,6 metra wysokości rakieta wystartowała z kosmodromu w Plesiecku, ze stanowiska nr 35 – niegdyś przeznaczonego dla rakiet Zenit. Według ministerstwa obrony Rosji start przebiegł pomyślnie.

Główny wykonawca rakiety, państwowe badawczo-produkcyjne centrum kosmiczne im. Kruniczewa podało, że zgodnie z planami rakieta wykonała lot balistyczny, trwający ok. 21 minut, zakończony upadkiem na terenie poligonu Kura na półwyspie Kamczackim, ok. 5600 km od miejsca startu. Według centrum wszystkie przygotowania przedstartowe, sam start oraz lot, przebiegły prawidłowo.

Według agencji Interfax pierwszy człon rakiety miał pracować przez 3 minuty 42 sekundy. Osłona aerodynamiczna miała zostać odrzucona w 232 sekundzie lotu. Pierwszy stopień i osłona miały spaść do Morza Barentsa. Drugi człon miał wyłączyć się w 8 minucie 11 sekundzie lotu.

Rakieta przenosiła jedynie makietę masowo-gabarytową ładunku. Lot miał za zadanie sprawdzić działanie I i II członu rakiety.

Pierwsza próba startu Angary miała miejsce 27 czerwca, ale odliczanie przerwano na kilka minut przed końcem. Rakietę trzeba było cofnąć do budynków montażowych.

Rosja pokłada w rakietach rodziny Angara wiele nadziei. Chce, aby z czasem stały się one “koniami roboczymi” rodzimych operacji kosmicznych, przejmując na siebie ciężar z rakiet Proton i Rokot. Głównymi użytkownikami rakiety będzie rosyjskie wojsko i federalna agencja kosmiczna Roskosmos.

Prace nad projektem Angara rozpoczęły się w 1992 roku. Wtedy zakładano, że rakieta będzie gotowa do lotów w 2005 roku. Finansowe problemy z jakimi musiała zmagać się Rosja po upadku ZSRR spowolniły jednak rozwój programu. Wg agencji prasowej Itar-Tass, prace nad projektem nowej rodziny rakiet kosztowały dotąd prawie 3 miliardy USD.

Pierwszy stopień testowanej rakiety, tzw. URM-1 (uniwersalny moduł rakietowy) napędzany był silnikiem RD-191, produkowanym przez NPO Energomasz, koło Moskwy. Ten jednokomorowy silnik powstał w oparciu o konstrukcje RD-171 i RD-180, napędzające rakiety Zenit i Atlas V. Silnik pracuje na mieszankę nafty i ciekłego tlenu. URM-1 był wcześniej testowany jako część południowokoreańskich rakiet Naro. Choć tylko 1 z 3 jej startów zakończył się sukcesem, to w trakcie wszystkich trzech URM-1 pracował bez zarzutu.

Drugi człon, URM-2, wyposażony był w silnik RD-0124A, zmodyfikowaną jednostkę napędową używaną w rakietach Sojuz 2.1b. Ten silnik również spala naftę i ciekły tlen.

Oba człony będą używane również w większych wariantach rakiety. Lekka Angara 1 ma mieć udźwig do 3,8 tony na orbitę o wysokości 200 km i nachyleniu 63º. Angara 3 ma wykorzystywać 3 połączone człony URM-1, dając nośność 14,6 tony na podobną orbitę. Angara 5, z pięcioma członami URM-1, ma mieć udźwig 24,5 tony. Z wykorzystaniem górnego stopnia Briz-M, Angara 5 będzie mogła umieścić na orbicie geostacjonarnej satelitę o masie 7,5 tony, czyli więcej niż dzisiejsza podstawowa rakieta Rosji, Proton/Briz-M.

Angara 1 ma powstać w dwóch wariantach, 1.1 i 1.2. Ten pierwszy ma być najlżejszą wersją rakiety, wyposażoną w mniejszy stopień górny Briz-KM i pomniejszony stopień URM-2, zabierający mniej paliwa.

Normalne loty Angary mają rozpocząć się od przyszłego roku z kosmodromu w Plesiecku, a potem również z nowego rosyjskiego kosmodromu Wostocznyj. Testowy lot ciężkiej Angary 5 ma odbyć się w Plesiecku w grudniu 2014. Pierwszy lot załogowy z wykorzystaniem rakiet Angara planowany jest na 2018.

(SFN, Xinhua)