Roskosmos stara się o akceptację projektu rakiety nośnej o udźwigu do 160 ton. Firma Ławoczkin mówi o planach na najbliższe lata.
160-tonowa rakieta
Dyrektor Roskosmosu powiedział w miniony wtorek, że Federalna Agencja Kosmiczna stara się o zgodę rządu na uruchomienie projektu budowy największej rakiety nośnej na świecie. W ciągu miesiąca projekt powinien zostać przedstawiony komisji wojskowo-przemysłowej. Oleg Ostapenko, szef Roskosmosu od października 2013 roku, złożył te deklaracje w trakcie trwającej w Moskwie corocznej konferencji o przestrzeni kosmicznej.
Rakieta ma mieć udźwig 80 ton na LEO, z możliwością rozbudowy do nośności 160 ton, co byłoby największym dostępnym udźwigiem na niską orbitę okołoziemską w historii. Rekord tutaj należy do amerykańskiej rakiety Saturn V używanej do załogowych lotów na Księżyc, która miała udźwig 120 ton na LEO. Nad projektem rakiety od zeszłego roku pracuje specjalny zespół. Jedną z rozważanych możliwości było wznowienie projektu rakiety Energia, największej do tej pory rosyjskiej/radzieckiej rakiety kosmicznej. Rosja rozwija jeszcze modułowe rakiety Angara, które mają mieć udźwig do 40 ton – około 2 razy więcej niż często używany Proton. Pierwszy lot Angary ma się odbyć w tym roku.
Eksperci uważają, że taka rakieta może być potrzebna do załogowego lotu na Marsa. Może być jednak nieekonomiczna przy wynoszeniu komercyjnych ładunków na orbity ziemskie.
Ciężką rakietę nośną buduje również NASA. Rakieta SLS (Space Launch System), zależnie od wersji, o udźwigu od 70 do 130 ton, ma mieć swój pierwszy lot w 2017 roku. Również Chiny są aktywne w tej dziedzinie, pracując nad rakietą nośną Chang Zheng 9, której przeznaczeniem ma być załogowy lot na Księżyc.
Plany Ławoczkina
Na tej samej konferencji, również we wtorek, swoje plany w rosyjskim programie kosmicznym określiła firma Ławoczkin, ustami prezesa Wiktora Chartowa. Nadchodzące misje księżycowe i planetarne mają nie tylko prowadzić badania naukowe, ale również być platformą testową dla rozwiązań kolejnych misji w głęboką przestrzeń kosmiczną.
W 2015 roku Rosja chce wystrzelić misję Łuna-Glob. Rok później polecieć ma orbiter Łuna-Resurs 1, a po nim Łuna-Resurs 2. Ten ostatni miałby wylądować na południowym biegunie Księżyca, pobrać próbki gruntu i przywieźć je na Ziemię.
W 2018 Roskosmos ma zrealizować wraz z ESA misję ExoMars. Dwutonowa sonda ma zabrać na Czerwoną Planetę 300 kilogramowego łazika Schiaparelli. Chartow zdradził też, że w 2020 roku Rosja chciałby zrealizować misję typu sample return, której celem byłby Fobos.
Na lata po roku 2020 planowana jest misja sondy Wenera-D do Wenus. Celem byłyby 24 godzinne badania powierzchni tej ekstremalnie gorącej planety, gdzie temperatura nie spada poniżej 400°C.
(RIA Nowosti)
