Nowe spojrzenie na warunki panujące wewnątrz Jowisza i Saturna sugeruje, że głęboko w atmosferze tych planet mogą pływać duże kawałki diamentów, zanurzone w wodorowo-helowej cieczy.
Od około 30 lat wiemy, że diamenty mogą być „stabilne” głęboko wewnątrz atmosfer Urana i Neptuna. Z kolei dotychczas wydawało się, że wnętrze Jowisza i Saturna jest zbyt gorące, by mogło dochodzić do powstawania i utrzymywania się diamentów. Jednakże, nowe dane naukowe sugerują, że we wnętrzu dwóch największych gazowych gigantów Układu Słonecznego mogą panować odpowiednie warunki, by utrzymywały się tam duże diamenty. Są to duże kawałki diamentów, które można by porównać z górami lodowymi, pływającymi na powierzchni ziemskich oceanów. Naukowcy nazwali nawet te struktury „górami diamentowymi”.
Do tych wniosków doszli naukowcy Mona L. Delitsky z California Specialty Engineering oraz Kevin H. Baines z University of Wisconsin-Madison, którzy zebrali najnowsze dane dotyczące diagramów fazowych węgla z najnowszymi diagramami ciśnienia-temperatury dla Jowisza i Saturna. Połączenie tych danych naukowych doprowadziło naukowców do wniosku, że głęboko wewnątrz tych dwóch gazowych gigantów panują odpowiednie warunki do powstania diamentów, choć te warunki są mniej sprzyjające niż w przypadku Urana i Neptuna. Stąd też wniosek o możliwej obecności „gór diamentowych”, zanurzonych w ciekłym helu i wodorze niż ciągłej strukturze diamentowej.
Co ciekawe – jeszcze głębiej w atmosferach Jowisza i Saturna mogą panować tak ekstremalne warunki, że diamenty doświadczałyby stopienia. Poniżej głębokości stabilnych dla „gór diamentowych”, diamenty powinny zamieniać się w „ciecz diamentową” lub „deszcz diamentowy”.
Diamenty, które na Ziemi są stosunkową rzadkością, mogą być dość powszechne we Wszechświecie. Istnieją nawet planety pozasłoneczne, które w dużej części lub nawet prawie w całości mogą być diamentem. Przykładami są egzoplanety WASP-12b oraz PSR 1719-14 b.
(AAS DPS)
{module [346]}
