CBK PAN i WAT powołały Krajowe Centrum Inżynierii Kosmicznej i Satelitarnej

1

Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk (CBK PAN) oraz Wojskowa Akademia Techniczna (WAT) podpisały umowę o utworzeniu na terenie akademii Krajowego Centrum Inżynierii Kosmicznej i Satelitarnej.

W czwartek 28 lutego przedstawiciele Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk (CBK PAN) oraz Wojskowa Akademia Techniczna (WAT) podpisały umowę o utworzeniu na terenie akademii Krajowego Centrum Inżynierii Kosmicznej i Satelitarnej. Uroczystość miała miejsce w siedzibie WAT (Warszawa, ul. Gen. Kaliskiego 2). Tam też powstać ma centrum.

Umowę podpisali dyrektor Centrum Badań Kosmicznych PAN prof. dr hab. Marek Banaszkiewicz oraz rektor-komendant Wojskowej Akademii Technicznej gen. bryg. prof. dr. hab. inż. Zygmunt Mierczyk.

Wśród gości znaleźli się: gen. dyw. Anatola Wojtana – zastępcę Szefa Sztabu Generalnego WP, prof. Janusza Lipkowskiego – przewodniczącego Rady Kuratorów PAN, dr Czesława Juźwika – zastępcę dyrektora Departamentu Zwierzchnictwa nad SZ RP w BBN a także wszystkich obecnych na Sali Senatu uczestników tej uroczystości.

Gem. A. Wojtan stwierdził, że „jesteśmy w elitarnym klubie Europejskiej Agencji Kosmicznej, co umożliwia dostęp do najnowszych technologii i transfer  najnowszej myśli kosmicznej”. W podobnym tonie brzmiały słowa prof. M. Banaszkiewicza, który wskazał, że podpisane porozumienie jest „wkładem w pozyskiwanie i umiejętność korzystania z nowych technologii,  tworząc nową jakość w obszarze badań kosmicznych”. Na wymiar innowacyjności oraz znaczenie działalności Centrum dla bezpieczeństwa państwa zwrócił uwagę dr Cz. Juźwik, odwołując się do Strategicznego Przeglądu Bezpieczeństwa Narodowego, gdzie, jak stwierdził, obszar technologii satelitarnych jest szczególnie rekomendowany. Dobitnie zabrzmiała wypowiedź prof. J. Lipkowskiego, który zaakcentował, jak ważną sprawą jest zacieśnienie więzi między PAN i uczelniami wyższymi. Takim wzorem jest dzisiejsze porozumienie między, jak określił,: „ perłą PAN, czyli Centrum Badań Kosmicznych, a Wojskową Akademią Techniczną”.

Spotkanie zakończyła prezentacja dot. Krajowego Centrum Inżynierii Kosmicznej i Satelitarnej, którą przedstawił prorektor ds. rozwoju dr hab. inż. Mariusz Figurski.

Instytucje zdecydowały się na wspólne działania konstatując, iż tylko połączenie sił znaczących jednostek naukowo-badawczych może doprowadzić do funkcjonalnego spożytkowania naszego członkostwa w ESA.

Założyciele stawiają przed siecią naukową jaką ma być Centrum następujące cele:

  • stworzenie wiodącego ośrodka badawczego w dziedzinie inżynierii kosmicznej w oparciu o połączone kadry WAT i CBK;
  • wdrożenie programu studiów w zakresie inżynierii kosmicznej i satelitarnej i prowadzenie kształcenia w oparciu o wspólny ośrodek badawczy;
  • doprowadzenie do ścisłych i skutecznych związków z polskim przemysłem kosmicznym oraz transferu technologii, zapewniających szybkie wdrażanie rozwijanych w Centrum technologii i ich sprzedaż na rynku międzynarodowym;
  • komercjalizowanie prac badawczych w obszarze aplikacji: programy Galileo, Copernicus, SSA i telekomunikacja satelitarna;
  • ustanowienie platformy współpracy z innymi polskimi ośrodkami badawczymi i uczelniami zapewniającej harmonijny rozwój całego sektora kosmicznego poprzez krajową sieć naukową otwartą na partnerów zarówno naukowych, jak i przemysłowych
  • wsparcie proinnowacyjnych działań władz państwowych przez rozwój wysokotechnologicznego sektora kosmicznego i kształcenie kadr inżynierskich.

W zamierzeniach Centrum ma być za 10 lat wiodącym w kraju ośrodkiem rozwoju technologii kosmicznych i technik satelitarnych oraz znaczącym partnerem w europejskim programie kosmicznym, działającym w oparciu o własnych absolwentów.

{module [346]}

Współpraca ma objąć: technologie kosmiczne (budowa przyrządów i systemów satelitarnych, badania i wdrażanie nowych materiałów i technologii, rozwój systemów naziemnych), techniki satelitarne (nawigacja, telekomunikacja, systemy obserwacji Ziemi), kształcenie na studiach 1. stopnia (inżynierskich), 2. stopnia (magisterskich) oraz 3. stopnia (doktoranckich), udział w projektach podwójnego zastosowania.

Wśród pierwszy wspólnych obszarów zainteresowania instytucje wymieniają:

  • współpracę w dziedzinie metrologii czasu – zegary pulsarowe, nawigacja czasoprzestrzenna;
  • transfer czasu przy pomocy systemów satelitarnych i światłowodów;
  • radioteleskop astronomiczny (obserwacje kwazarów, monitorowanie jonosfery);
  • interpretację wysokorozdzielczych zobrazowań satelitarnych i lotniczych;
  • przyrządy optyczne: satelitarne i UAV;
  • elektronikę, optoelektronikę, nanotechnologie, badania materiałowe (mechatronika).

(WAT)

Jeden komentarz

  1. Piotr Stępień on

    Świetna wiadomość! Mam nadzieję, że pomysł wspomoże bardzo mój wydział Mechatroniki i Lotnictwa. BArdzo ciekawi mnie sprawa nanotechnologi oraz perspektywa dalszego rozwoju, która oczywiście daje wielką nadzieję i rozbudza wyobraźnię. Małe NASA/ESA w Polsce. 😀