Wystrzelone w sierpniu 2012 roku satelity Van Allen Probes odkryły nowy pas radiacyjny dookoła Ziemi. W odróżnieniu od dwóch wcześniej znanych pasów, ten nowo odkryty może czasowo zanikać.
Detekcja dwóch naturalnych pasów radiacyjnych Van Allena była pierwszym odkryciem ery kosmicznej. Pasy zostały odkryte dzięki satelicie Explorer 1, który był pierwszym amerykańskim sztucznym satelitą. Explorer 1, o masie zaledwie 14 kg, został wystrzelony 31 stycznia 1958 roku za pomocą rakiety Juno I na orbitę o parametrach 360×2550 km. Na pokładzie tego satelity znajdował się zestaw instrumentów do pomiaru poziomu promieniowania, temperatury i uderzeń mikrometeoroidów. Misja Explorera 1 trwała do 23 maja 1958 roku, kiedy to wyczerpały się baterie zainstalowane na pokładzie tego satelity. Explorer 1 zszedł z atmosfery pod koniec marca 1970 roku.
Pięćdziesiąt pięć lat po misji Explorer 1 nastąpiło odkrycie trzeciego naturalnego pasa radiacyjnego. Odkrycie to zostało dokonane dzięki misji dwóch satelitów o nazwie Van Allen Probes, które zostały wyniesione na orbitę w sierpniu 2012 roku.
{module [346]}
Trzeci pas radiacyjny Van Allena wydaje się być niestałym tworem. Satelity Van Allen Probes obserwowały ten radiacyjny przez około cztery tygodnie, po czym nastąpił jego zanik wskutek uderzenia materii z koronalnego wyrzutu masy (CME) ze Słońca. Poniższe nagranie opisuje trzeci naturalny pas radiacyjny Van Allena.
{youtube}6yndQjfFze0{/youtube}
Trzeci naturalny pas radiacyjny wokół Ziemi / Credits – NASAObservatory
Satelity Van Allen Probes będą badać ten pas radiacyjny przez kolejne miesiące i lata. Wówczas poznamy nieco więcej na temat dynamiki tego pasa i jego czasowym zanikaniu.
