Dzisiejszej nocy z Florydy wystrzelona została pomyślnie rakieta Atlas V. Na orbitę wyniesiony został satelita TDRS K, który po przekazaniu agencji NASA rozpocznie pracę związaną z przekazem danych ze stacji ISS oraz innych satelitów na Ziemię.
Rakieta Atlas V została przygotowana do startu przez firmę United Launch Alliance (ULA) w rekordowo krótkim czasie 27 dni. Jest to wynik o dwa tygodnie lepszy od poprzedniego najszybszego przygotowania rakiety. W ten sposób firma zamierza zwiększyć efektywność kampanii startowych oraz ilość dostępnych „okien” startowych, dodatkowo dzięki temu może zostać przycięta część kosztów.
Nocny start miał miejsce o godzinie 2:48 CET ze stanowiska nr 41 na Przylądku Canaveral. Po upłynięciu 106 minut lotu satelita Tracking and Data Relay Satellite K (TDRS K) trafił na orbitę transferową do geostacjonarnej. Docelowo ta jednostka „zawiśnie” na wysokości 35 888 km nad Oceanem Spokojnym, dołączając do konstelacji satelitów TDRS. Po wykonaniu wszystkich testów przez producenta (firmę Boeing) kontrola nad TDRS K przekazana zostanie agencji NASA.
{module [346]}
TDRS K to satelita o długości niemal 8 metrów i masie startowej niemal 3,5 tony (z czego 1,7 tony to paliwo). Pełna rozpiętość satelity sięgnie 21 metrów w momencie rozwinięcia paneli słonecznych, które generować będą 3220 Watów energii elektrycznej. Charakterystycznymi elementami TDRS K będą dwie anteny o średnicy 4,5 m każda. Przekaz danych będzie mógł się odbywać w zakresie S, Ka i Ku. Planowany okres funkcjonowania satelity to 15 lat.
System TDRS powstał w latach 70-tych ubiegłego wieku w odpowiedzi na rosnącą potrzebę utrzymywania dłuższego kontaktu z misjami załogowymi oraz bezzałogowymi. Pierwotnie kontakt utrzymywany był dzięki wykorzystaniu sieci stacji naziemnych, których utrzymanie pochłaniało jednak sporo pieniędzy (nie wspominając o ich częstym położeniu w bardzo odległych, bezludnych rejonach Ziemi). Pomimo rozwiniętej sieci stacji naziemnych kontakt ze statkami kosmicznymi i satelitami możliwy był jedynie w ciągu 15% czasu trwania ich jednego obiegu.
Wykorzystanie już dwóch satelitów geostacjonarnych z rodziny TDRS powiększyło możliwości transmisji danych do 85% czasu trwania jednego obiegu wokół Ziemi danego satelity lub statku z ludźmi na pokładzie. Kiedy system TDRS zaczął być wdrażany w 1983 roku, to w trakcie 10-dniowej misji promu kosmicznego przekazano na Ziemię więcej danych niż łącznie odebrano z 39 wcześniejszych amerykańskich misji załogowych.
Pierwsze sześć z siedmiu satelitów przekazu danych pierwszej generacji wynoszono na orbitę za pomocą wahadłowców w latach 1983-1995. Jeden z nich utracony został w katastrofie promu Challenger. Do dnia dzisiejszego w trybie operacyjnym pozostają cztery jednostki z tej generacji.
Druga generacja satelitów – TDRS H, TDRS I oraz TDRS J – została wyniesiona w przestrzeń kosmiczną w latach 2000-2002. Do wyniesienia tych jednostek wykorzystano rakiety Atlas 2A. Satelity trzeciej generacji – TDRS K, TDRS L i TDRS M – trafią na orbitę do 2015 roku, co powinno zapewnić pełną funkcjonalność konstelacji przynajmniej do 2020 roku. TDRS L powinien zostać wystrzelony za rok, natomiast ostatni przedstawiciel najnowszej generacji – w grudniu 2015 roku.
Od niezawodności konstelacji TDRS zależy między innymi odbiór dużych pakietów danych z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, Kosmicznego Teleskopu Hubble oraz innych satelitów. Program budowy trzech satelitów TDRS trzeciej generacji , ich wystrzelenia oraz pewnych prac naziemnych wyceniany jest na 1,1 mld dolarów.
Dzisiejszy start był trzydziestym piątym startem rakiety Atlas V od momentu debiutu w 2002 roku. Następny start tej rakiety, tym razem z zaawansowanym satelitą Landsat na pokładzie, nastąpi już 11 lutego z Bazy Sił Powietrznych Vandenberg w Kalifornii. Najbliższy start rakiety Atlas V z Przylądka Canaveral na Florydzie nastąpi w połowie marca.
(NASA)
