12 października 2012 roku z europejskiego portu kosmicznego Kourou w Gujanie Francuskiej nastąpił start rakiety Sojuz 2-1b. Na orbitę wyniesione zostały dwa satelity należące do budowanej przez Europę konstelacji satelitów nawigacyjnych Galileo.
Start rakiety Sojuz 2-1b miał miejsce o godzinie 20:15 CEST. Zasilana kerozyną trzystopniowa rakieta już kilka chwil po opuszczeniu stanowiska odrzuciła cztery jednostki wspomagające (tzw. strap-on boosters). 10 minut po starcie na wstępnej orbicie osadzony został górny stopień Fregat-MT z dwoma satelitami Galileo, z których każdy posiada masę niemal 700 kg.
Aby umieścić bliźniacze satelity na kołowej orbicie o wysokości około 23175 km i nachyleniu 55 stopni względem równika górny stopień Fregat-MT dwukrotnie odpalił swój silnik. Satelity zostały wypuszczone o godzinie 00:00 CEST, a kontrolerzy z Tuluzy we Francji chwilę później odebrali od nich sygnały.
{youtube}kUkDNi7P72s{/youtube}
Zapis startu rakiety Sojuz 2-1b z dwoma satelitami Galileo IOV / Credits: youtube.com, ESA
W najbliższym czasie przeprowadzone zostaną korekty orbit, a następnie oba nowe satelity dołączą do dwóch innych jednostek, które zostały wyniesione w październiku zeszłego roku. Za pomocą tych czterech satelitów możliwe będzie zweryfikowanie możliwości budowanego systemu nawigacyjnego. Aby określić w miarę dokładnie lokalizację danego odbiornika na Ziemi wymagane jest wykorzystanie przynajmniej czterech satelitów nawigacyjnych.
Pierwsze cztery satelity Galileo należą do tzw. grupy walidacyjnej (IOV). Program IOV (In-Orbit Validation) wycenia się na 2,3 mld euro. Jeśli wszystkie testy przeprowadzone w czasie najbliższych miesięcy wypadną pomyślnie, to udzielona zostanie zgoda na wystrzelenie w kwietniu 2013 roku kolejnych dwóch satelitów.
Satelity systemu Galileo kontrolowane są z ośrodka Oberpfaffenhofen (koło Monachium) w Niemczech. Z kolei z ośrodka Fucino we Włoszech sprawowana jest kontrola nad samym systemem nawigacyjnym. Za realizację wszystkich aspektów fazy IOV odpowiedzialna jest niemiecka Astrium GmbH. Włoska Thales Alenia Space zbudowała te satelity, a ładunek odpowiadający za możliwości nawigacyjne dostarczany został przez firmę Astrium Ltd. z Wielkiej Brytanii.
W momencie ukazania się zielonego światła dla dalszego rozwoju systemu, w kwietniu 2013 roku wyniesione zostaną dwa w pełni operacyjne satelity Galileo, tzw. FOC (Full Operational Capability). Rozpoczęta tym samym zostanie druga faza rozwoju, polegająca na budowie zalążka nowej konstelacji satelitów nawigacyjnych.
Budową 22 satelitów Galileo FOC zajmuje się niemiecka OHB System AG. Ładunek dla satelitów dostarczy firma Surrey Satellite Technology Ltd. z Wielkiej Brytanii. Przed końcem 2014 roku na orbicie ma się znaleźć 18 satelitów Galileo, wliczają w to cztery aktualnie wyniesione sztuki. Liczba ta umożliwi już wstępne działanie systemu Galileo (prawdopodobnie w Europie).
Wystrzeleniem 14 satelitów Galileo FOC zajmie się firma Arianspace, która planuje wykorzystać zarówno rakietę Sojuz 2-1b jak i Ariane 5. Za pomocą tej drugiej rakiety możliwe będzie wyniesienie czterech satelitów za jednym razem.
Satelity Galileo rozlokowane będą po 8 sztuk na trzech płaszczyznach orbitalnych. Przewiduje się, że do 2019 roku Europa będzie posiadała flotę satelitów składającą się z 30 jednostek, w tym egzemplarzy zapasowych. System Galileo budowany jest wspólnie przez Unię Europejską i Europejską Agencję Kosmiczną ESA.
Galileo jest systemem bliźniaczym do amerykańskiego GPS, należącego do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Własne konstelacje satelitów nawigacyjnych budują też Rosjanie i Chińczycy (odpowiednio system Glonass i Beidou).
(ESA)