Sonda Mars Express wykryła duże pokłady uwodnionych skał krzemianowych na Marsie. Świadczą one o obecności dużych złóż podpowierzchniowych ciekłej wody w przeszłości Czerwonej Planety.
Skały odkryto na wyżynie Tyrrhena Terra, położonej na północ od wielkiej depresji Hellas Planitia i na południe od Isidis Planitia i Syrtis Major. Badano okolice kraterów, ich ściany oraz skały na centralnych wyniesieniach. Użyto do tego instrumentu OMEGA (Visible and Infrared Mineralogical Mapping Spectrometer) sondy Mars Express ESA oraz CRISM (Compact Reconnaissance Imaging Spectrometer for Mars) orbitera Mars Reconnaissance Orbiter. Pozowliły one na wykrycie złóż minerałów powstających w kontakcie z wodą, wyrzuconych lub odsłoniętych we wnętrzach kraterów w czasie impaktu.
W trakcie kolizji meteorytów, przy powstawaniu krateru uderzeniowego, odsłaniane są starsze warstwy skał. Duża część materiału zostaje także wyrzucona z krateru. Stąd wiadomo, że odkryte przy kraterach minerały powstały bardzo dawno temu, około 3,7 miliarda lat wstecz. Woda musiała płynąć pod powierzchnią planety, ponieważ nie odkryto np.: minerałów ilastych na terenach między kraterami. Jak głęboko mogła się znajdować? Ze względu na to, że ślady po jej działalności odkrywano w okolicach kraterów szerokich na 1 km aż do 84 km, wysnuto przypuszczenie iż zalegała w warstwach od kilkudziesięciu metrów do kilometrów pod powierzchnią.
Obecność takich podziemnych złóż wody zaobserwowano w 175 miejscach na Tyrrhena Terra (obszar o wielkości 1000 x 2000 kilometrów).
Wodna cyrkulacja na Czerwonej Planecie budzi wiele emocji, bo może wskazywać na jej wilgotną przeszłość, zdatną dla życia. Każde z odkryć – także pozostałości po dawnych, podpowierzchniowych rezerwuarach wody – pozwala na dopasowanie kolejnych elementów układanki związanych z hydrologią Marsa.
Źródło: ESA
