Amerykańsko-japońska misja geofizyczna Geotail przekroczyła 20 rok czasu trwania.
24 lipca minęło 20 lat od czasu wysłania w kosmos statku Geotail, wspólnej misji JAXA i NASA. Geotail opuścił Ziemię na pokładzie rakiety Delta II w 1992 roku. Stanowił pierwszy statek w ramach planu badań pola magnetycznego Ziemi i interakcji Słońce-Ziemia, pod nazwą International Solat Terrestrial Physics (ISTP).
Statek dalej funkcjonuje i przesyła ważne dane o formowaniu się zórz polarnych, wnikania wiatru słonecznego w środowisko ziemskie, czy zmian kształtu ziemskiego pola magnetycznego i jego rekombinacji.
Nazwa satelity pochodzi wprost od ogona ziemskiej magnetosfery. Przez owy ogon przechodzi orbita Geotaila, co umożliwia mu badanie całego, bliższego i dalszego, otoczenia Ziemi. Po starcie, przez dwa lata, perygeum orbity znajdowało się na wysokości około 57 500 kilometrów, a apogeum na wysokości ok. 400 000 km, co dawało aparaturze badawczej świetne, bezprecedensowe spojrzenie na ogon magnetosfery.
Don Fairfield, pierwszy główny naukowiec projektu z ramienia NASA, wyjaśnia, że Geotail uzupełnił i połączył podstawowe dane i informacje zebrane przez poprzednie misje satelitarne. Wcześniej inne statki również przelatywały przez ogon magnetosfery, “ale Geotail był pierwszym, który mógł wykonać komplementarne pomiary pola elektrycznego, magnetycznego, pomiary cząstek i fal przenikających te regiony” – dodaje Guan Le, która przejęła stanowisko Fairfielda w 2008 roku, gdy ten odszedł na emeryturę.
Po dwóch latach Geotail zmienił orbitę dość rzadko spotykaną elipsę, znacznie oddaloną od powierzchni Ziemi. W tej chwili ma ona parametry, około, 55 600 km x 185 200 km. Pozwala ona na częstsze przekraczanie przez satelitę pogranicza magnetosfery i innych punktów charakterystycznych w sąsiedztwie Ziemi. Dzięki temu Geotail pozwolił, np. określić miejsce rekoneksji ziemskiego pola magnetycznego.
Tak długie wykorzystywanie orbity pozwoliło bardzo dobrze określić parametry dla planowanej nowej misji badania magnetosfery, MMS (Magnetospheric MultiScale), która ma zostać wysłana w 2014 roku. Uzupełnia on również dane z nowszych statków, jak THEMIS, Cluster i Wind, co naukowcy bardzo sobie cenią.
Geotail jest również bardzo ważną misją dla japońskich naukowców. Statek był jedną z pierwszych japońskich misji dotyczących pogody kosmicznej. Wielu dzisiejszych japoński specjalistów geofizyki pracowało na danych z Geotaila.
Satelitę Geotail zbudowała japońska ISAS (która potem weszła w skład JAXA), a NASA wystrzeliła ją. NASA zapewnia również komunikację ze statkiem za pomocą Deep Space Network i wstępne przetwarzanie danych. JAXA zajmuje się obróbką i przechowywaniem danych.
