Od kilkunastu tygodni działa dedykowana strona katalogu egzoplanet, na których teoretycznie może powstać życie. Najciekawsze obiekty na tej liście – bardzo podobne do Ziemi – wciąż czekają na potwierdzenie i zostały wykryte przez sondę Kepler.
Od kilkudziesięciu godzin trwa wrzawa wokół egzoplanety Kepler-22b – pierwszej potwierdzonej planety pozasłonecznej krążącej w ekosferze, z danych uzyskanych przez sondę Kepler. Ten obiekt, o promieniu 2,4 promienia naszej Ziemi może być (nie ma pewności co do tego) odpowiednim miejscem do powstania i utrzymania życia. Bardziej prawdopodobne jest jednak, że jest to większy obiekt typu “mini-Neptun” albo bardzo masywna “super-Ziemia” – pojawiły się szacunki masy rzędu 35 lub około 10 mas Ziemi.
Znacznie ciekawsze wydają się być te obiekty, które Kepler wykrył, ale jeszcze nie zostały one potwierdzone. Właśnie z powodu tych kandydatów zespół naukowców z Planetary Habitability Laboratory (PHL) z University of Puerto Rico w Arecibo postanowił stworzyć pierwszy katalog planet pozasłonecznych zdatnych do zamieszkania. Lista opiera się na kilku założeniach i ograniczeniach:
- Obiekty mają spodziewaną temperaturę powierzchni pomiędzy -100 a +100 °C. W tym szerokim zakresie powinna (w określonych i różnych dla różnych egzoplanet) warunkach istnieć ciekła woda przynajmniej na części planety.
- Egzoplanety mają odpowiednią masę – mniej niż 10 mas Ziemi oraz promień – mniej niż 2 promienie naszej planety.
Wszystkie egzoplanety z tego zakresu naukowcy z PHL podzielili na pięć klas – klasę hP (temperatura powierzchni od -100 do -50°C), klasę P (temperatura powierzchni od -50 do 0°C), klasę M (temperatura powierzchni od 0 do 50°C), klasę T (temperatura powierzchni od 50 do 100°C) oraz klasę hT (temperatura powierzchni od 100 do 150°C). Dla porównania – według tego podziału Ziemia należy do klasy M a Mars do klasy P. Naukowcy, dokonując takiego podziału, zauważyli, że życie bakteryjne (ekstremofile) są zdolne do przeżycia w znacznie szerszym zakresie od życia wielokomórkowego, które w zasadzie może przeżyć jedynie w warunkach planety klasy M.
Łącznie w tej chwili znamy 16 egzoplanet lub kandydatów na egzoplanetę, na których mogą istnieć warunki zdatne do życia wg powyższej klasyfikacji. Ponadto, wśród kandydatów wykrytych przez sondę Kepler znajdują się trzy małe obiekty klasy M (oznaczenia to KOI 736.01, KOI 784.01 i KOI 610.01) oraz trzy małe obiekty klasy P (oznaczenia – KOI 947.01, KOI 494.01 i KOI 463.01). Co ciekawe – większość z tych egzoplanet lub kandydatów na egzoplanetę krąży wokół czerwonych karłów – małych i słabo świecących gwiazd. Okresy obiegu wokół gwiazd macierzystych dla tych kandydatów lub zidentyfikowanych planet pozasłonecznych mierzy się w zakresie kilkunastu lub kilkudziesięciu dni.
Spośród powyżej wymienionych obiektów najciekawsze to KOI 736.01 i KOI 784.0 o promieniach odpowiednio 1,07 i 1,14 promienia Ziemi, masach odpowiednio około 1,28 i 1,61 masy Ziemi, spodziewanej temperaturze powierzchni około odpowiednio 13 i 37°C oraz grawitacji odpowiednio 1,12 i 1,24 ziemskiej. Co ciekawe – przewidywana temperatura na powierzchni KOI 947.01 to -2°C, czyli bardzo blisko klasy M – możliwe więc, że efekt cieplarniany skutkowałby wyższą temperaturą na tej egzoplanecie. Ten obiekt ma masę około 2,19 masy Ziemi, promień rzędu 1,24 promienia Ziemi i grawitację rzędu 1,42 ziemskiej.
W tej chwili wydaje się bardzo prawdopodobne, że większość kandydatów na egzoplanety – łącznie z tymi sześcioma małymi i skalistymi obiektami klasy M i P – rzeczywiście istnieje. Wydaje się, że ryzyko błędnego pomiaru lub szumu dla sondy Kepler w tym zakresie jest niewielkie. Dzięki sondzie Kepler prawdopodobnie właśnie poznajemy prawdziwe analogi Ziemi – być może bardzo podobne do naszej Błękitnej Planety.
Adres katalogu to http://phl.upr.edu/home
(UPR)
