Trwają prace nad nową ciężką rakietą nośną NASA – wybrano pięć wersji do testów w tunelu aerodynamicznym. Ponadto, niedawno pojawiła się informacja, że NASA rozpatruje możliwość lotów załogowych na powierzchnię Księżyca, co zostało nazwane “Lunar First”.
We wrześniu tego roku NASA ogłosiła wybór architektury SLS (Space Launch System) jako nowego systemu ciężkiej rakiety nośnej. Jeszcze zanim to nastąpiło, NASA analizowała dziesiątki różnych konfiguracji, poszukując takiej, która będzie możliwa do zrealizowania przy budżetach, które wskutek aktualnej sytuacji ekonomicznej USA przynajmniej przez kilka następnych lat będą okrojone. Jednocześnie NASA szukała rakiety nośnej, która pozwoli na realizację strategii Flexible Path z nadrzędnym celem – planetą Mars – osiągniętym około 2040 roku.
Wybór padł na architekturę SLS, która będzie się składać z elementów już zbudowanych lub wykorzystywanych dla poprzednich programów – wahadłowców (STS) oraz anulowanego Constellation. Co więcej, w trakcie rozwijania programu SLS, NASA będzie starać się dokładać “komercyjne” elementy architektury (np. rakiety pomocnicze na paliwo ciekłe), które docelowo miałyby obniżyć koszty użytkowania rakiet. Pierwotna nośność wstępnych wersji rakiety SLS ma wynosić około 70 ton na LEO (niską orbitę wokółziemską), aby z czasem osiągnąć 130 ton.
Niedawno NASA wybrała pięć wersji rakiety SLS do testów w tunelu aerodynamicznym. Testy te mają sprawdzić właściwości aerodynamiczne wersji od najmniejszej do największej, także w wersjach załogowych, czyli wyposażonych w rakietę ratunkową na szczycie całego zestawu. Poszczególne wersje, które będą testowane w tunelu aerodynamicznym, to:
- Rakieta o nośności 70 ton na LEO, w wersji załogowej, wyposażona w dwie rakiety pomocnicze na paliwo stałe (SRB),
- Rakieta o nośności 70 ton na LEO, w wersji cargo (bezzałogowej – inna osłona aerodynamiczna dla wynoszonego ładunku), wyposażona w dwie rakiety pomocnicze na paliwo stałe (SRB),
- Rakieta o nośności 95 ton na LEO, różniąca się od wersji 70-tonowej wielkością osłony drugiego (górnego) stopnia w konfiguracji załogowej (wynosząca również ładunek), wyposażona w dwie rakiety pomocnicze na paliwo stałe (SRB),
- Największa w tym zestawieniu rakieta o nośności około 140 ton na LEO, wyposażona w pełnowymiarowy górny stopień w wersji cargo (bezzałogowej), wyposażona w dwie rakiety pomocnicze na paliwo stałe (SRB),
- Rakieta o nośności 140 ton na LEO, w wersji załogowej, wynosząca również ładunek, wyposażona w dwie rakiety pomocnicze na paliwo stałe (SRB).
Nie podano informacji, kiedy nastąpią opisane powyżej testy aerodynamiczne oraz kiedy można się spodziewać publikacji wyników. Pierwszy lot rakiety SLS (o nośności 70 ton) powinien nastąpić przed końcem 2017 roku, zatem do tego czasu z pewnością projekt tej wersji powinien być już ukończony.
NASA zaprezentowała także koncepcję rakiety o nośności około 140 ton w dwóch wersjach: wyposażonej w rakiety SRB oraz wyposażonej w rakiety pomocnicze na paliwo ciekłe (LRB). Wersja z LRB charakteryzuje się większą nośnością na LEO od wersji tej rakiety wyposażonej w SRB – różnica nośności wynosi 3,6 tony. Powyższe testy nie obejmują wersji z rakietami LRB.
Jednocześnie, w ostatnich tygodniach pojawiły się informacje, według których NASA miałaby rozpatrywać stosunkowo szybki powrót na Księżyc jako element strategii Flexible Path. Idea ta została nazwana “Lunar First”, i według niej lot na powierzchnię Srebrnego Globu miałby nastąpić przed dalszą wyprawą do planetoidy typu NEO, która powinna być zrealizowana przed 2025 rokiem. Jest to jednak koncepcja, która nie jest oficjalną strategią lotów dla pierwszych lat Flexible Path. Jednak niezależnie od końcowej decyzji jest widoczne, że NASA wciąż rozważa loty załogowe na powierzchnię Srebrnego Globu.
(NASA, NSF)
