Wiele wskazuje na to, że już wkrótce zostanie wybrana architektura nowej ciężkiej rakiety nośnej NASA. Studia nad różnymi koncepcjami rakiet dobiegają końca, prawdopodobnym zwycięzcą będzie rakieta oparta o koncepcję DIRECT.
Kompromisowy budżet NASA na rok fiskalny 2011 (obecny) został wypracowany pod koniec lata zeszłego roku i nakazuje amerykańskiej agencji kosmicznej “natychmiastowe” rozpoczęcie prac nad nową rakietą nośną. Rakieta ta miała być docelowo zdolna do wyniesienia 130 ton na niską orbitę wokółziemską (LEO) i opierać się o program STS (wahadłowców) i anulowany program Constellation. Rakieta ma być gotowa do końca 2016 roku, choć NASA uznała, że ten termin może być nierealny do zrealizowania przy obecnym ograniczonym budżecie. Więcej na ten temat można przeczytać w naszym poprzednim artykule na ten temat.
Wiosną tego roku NASA ma przedstawić raport dotyczący nowej rakiety nośnej wraz ze szczegółowym opisem jej zaprojektowania, zbudowania i przetestowania. Wiele wskazuje na to, że już niebawem raport ten zostanie opublikowany. Z dostępnych obecnie informacji wynika, że NASA studiowała równolegle trzy koncepcje rakiet nośnych, mimo że politycy wyraźnie wskazali, jaka architektura ma być rozwijana. Studia odbyły się w ramach zespołu Human Exploration Architecture Team (HEAT), który jeszcze niedawno nosił nazwę Human Exploration Framework Team (HEFT).
Oto trzy analizowane koncepcje rakiet:
- rakieta nośna oparta na doświadczeniach zdobytych w trakcie programów STS i Constellation (tzw. Shuttle-Derived Heavy Launch Vehicle, SD HLV),
- rakieta nośna wykorzystująca paliwa węglowodorowe przynajmniej w pierwszym stopniu (tzw. “nowy Saturn V”),
- bardziej “egzotyczne” koncepcje, bazujące na rakietach EELV, w tym Falcon 9.
Dostępne informacje wskazują, że NASA wybierze rakietę SD HLV, bardzo podobną do koncepcji DIRECT, która była proponowana tej agencji kosmicznej w trakcie trwania programu Constellation. Jest to spowodowane ograniczeniami funduszy, które przekładają się na mniejszą ilość możliwych badań rozwojowych oraz dostępną infrastrukturą startową na Florydzie. Ponadto pojawiły się dodatkowe informacje na temat możliwych testów tej nowej rakiety.
Pierwszy test nowej rakiety, bez drugiego stopnia, odbyłby się w grudniu 2014 roku. Nośność rakiety wynosiłaby 70 ton na LEO, na jej szczycie umieszczono by model inżynieryjny lub makietę kapsuły MPCV (dawna nazwa – Orion), rok później odbyłby się kolejny test rakiety, a także w pełni funkcjonalnej kapsuły MPCV, wreszcie w grudniu 2016 roku odbyłby się pierwszy lot załogowy tej rakiety oraz kapsuły MPCV.
Starty odbyłyby się z platformy LC-39A. Platforma LC-39B, która w tej chwili poddawana jest modyfikacjom, zostałaby przystosowana do startów wersji rozwojowych tej rakiety (czyli z górnym stopniem, zdolnym do wyniesienia około 130 – 150 ton na LEO).
W ciągu najbliższych kilku tygodni możemy się spodziewać publikacji raportu na temat wyboru nowej ciężkiej rakiety nośnej NASA.
(NSF)
