Przyczyna utraty NanoSail-D wyjaśniona?

0

Miesiąc temu pisaliśmy o starcie rakiety Minotaur IV z bazy Kodiak na Alasce z ładunkiem satelitów naukowych i technologicznych. Zaraz po starcie ogłoszono pełen sukces misji, jednak już kilka dni później NASA musiała wycofać się z tego stwierdzenia w związku z utratą kontaktu z jednym z satelitów. Był nim NanoSail-D.

NanoSail-D był jednym z 6 eksperymentów wyniesionych przez satelitę FASTSAT (Fast, Affordable Science and Technology Satellite). Po raz pierwszy w historii miało dojść do wystrzelenia satelity z innego satelity. I właśnie to, według inżynierów NASA, zakończyło się niepowodzeniem. Nie udało się uzyskać sygnału od NanoSail-D po odłączeniu, nie wykryto także żadnego nowego obiektu na orbicie.

NanoSail-D po uwolnieniu z FASTSATa miał rozłożyć żagiel słoneczny o grubości trzech mikronów i powierzchni ponad 9m2 opracowany przez Marshall, Mantech SRS Technologies z Huntsville we współpracy z Uniwersytetem Alabama w Huntsville. NASA uważa, że technologia żagla słonecznego może utrzymywać małe satelity na orbitach planet bez potrzeby zużywania paliwa, co przełożyłoby się na wydłużenie żywotności sond.

NanoSail-D początkowo miał zostać wyniesiony za pomocą Falcona 1 firmy SpaceX w 2008 roku, jednak rakieta ta uległa wtedy zniszczeniu wraz z ładunkiem. Nową wersję zbudowano z części zapasowych pozostałych po tamtej misji.

Trwają dalsze analizy i zbieranie informacji o stanie NanoSail-D.

{youtube}bW1Pf0uMSug{/youtube}
Nagranie prezentujące pierwszego satelitę NanoSail-D, który uległ zniszczeniu w czasie startu w 2008 roku. Credit: NASA

{youtube}Rgx8SxlH94w{/youtube}
Opis misji FASTSAT (w tym NanoSail-D) Credit: SpaceFellowship

(NASA)

Comments are closed.