Sonda kosmiczna ARTEMIS-P1 jako pierwsze urządzenie tego typu weszła na orbitę w punkcie L2 układu Ziemia-Księżyc, gdzie siły oddziaływania grawitacyjnego Księżyca, Ziemi i Słońca istnieją w chwiejnej równowadze, dzięki czemu raz wprowadzony tam obiekt może w nim przebywać przez długi czas, wykonując tylko niewielkie korekty swojej pozycji.
Misja ARTEMIS (Acceleration, Reconnection, Turbulence & Electrodynamics of the Moon’s Interaction with the Sun) w pewnym sensie stanowi przedłużenie misji satelitów konstelacji THEMIS, ponieważ do jej realizacji wykorzystano już istniejącą parę urządzeń znajdującą się na orbicie od 2007 roku, które zrealizowały dwuletni program badawczy, polegający na obserwacji ziemskiej magnetosfery w ramach tego programu.
Skierowanie dwóch satelitów (P1 oraz P2) na nowe pozycje w punktach L1 oraz L2 układu Ziemia-Księżyc po raz pierwszy umożliwi obserwację ziemskiego pola magnetycznego w tej odległości od Ziemi – w szczególności tzw. ziemskiego ogona magnetycznego, a także wiatru słonecznego i środowiska kosmicznego w pobliżu Księżyca. Umożliwi także dokładniejsze badania zjawisk zachodzących najbliżej księżycowego gruntu – w szczególności zjawisk elektrostatycznych i księżycowej plazmy. Być może pozwoli także na dokładne opisanie transportu naładowanego elektrycznie pyłu, który dzięki oddziaływaniu pól elektrycznych może być unoszony z powierzchni Srebrnego Globu.
Wejście satelity ARTEMIS-P1 na zaplanowaną orbitę było możliwe dzięki wykonaniu serii przelotów w pobliżu Księżyca – właściwy manewr pozwalający na pozostanie w punkcie libracyjnym L2 Ziemia-Księżyc został wykonany o godzinie 6:33 CEST 25 sierpnia przy użyciu systemu napędowego urządzenia. Wspomniany punkt Lagrange’a L2 znajduje się za Księżycem w odległości około 61.300 kilometrów od jego powierzchni.
W październiku bieżącego roku planowane jest także wejście na orbitę w punkcie L1 Ziemia-Księżyc drugiej sondy – ARTEMIS-P2. Punkt ten znajduje się pomiędzy Ziemią a Księżycem – po przeciwnej stronie Srebrnego Globu w stosunku do punktu libracyjnego L2.
(NASA/GSFC)
