Pierwsza globalna mapa wysokości lasów

0

Naukowcy z NASA przedstawili pierwszą w historii światową mapę wysokości drzewostanu. Mapa powstała z obróbki danych z trzech satelitów agencji. Pomoże naukowcom w oszacowaniu ilości węgla magazynowanego przez lasy i wydajność ziemskiego cyklu węglowego, czyli krążenia węgla między atmosferą a ekosystemami.

Mapy wysokości lasów powstawały już wcześniej, jednak pierwszy raz zebrano takie dane w skali całego globu. Było to możliwe dzięki zebraniu danych z trzech satelitów: Terra, Aqua i ICESat. Za stworzenie finalnej mapy odpowiada Michael Lefsky, specjalista teledetekcji z Colorado State University. Mapa oficjalnie zostanie opublikowana jako część artykułu, który ukaże się w periodyku Geophysical Research Letters. Można ją obejrzeć w pełnej rozdzielczości na stronach NASA (3,5 MB).

Satelita Aqua (Credits: NASA - Public Domain)Głównym źródłem danych o wysokości drzew był lidar (radar laserowy) satelity ICESat. Lidar oświetla ziemię wiązką laserową i odnotowuje po jakim czasie odbite światło powraca do niego. Dzięki temu można określić wysokość wierzchniej warstwy liści drzewostanu. Do stworzenia mapy wykorzystano dane z 250 milionów impulsów laserowych wysłanych w przeciągu 7 lat. Ponieważ dotyczyły one tylko 2,4% zalesionej powierzchni Ziemi, Lefsky wykorzystał dane z bliźniaczych instrumentów MODIS (spektroradiometrów obrazujących średniej rozdzielczości) satelitów Terra i Aqua. Instrumenty te analizują duże obszary na raz, ale nie dostarczają wprost informacji o wysokości.

Mapa pokazuje wyraźny wpływ temperatury na wysokości drzew. Najwyższe rosną nad północno-zachodnim wybrzeżem Ameryki Północnej i w Azji Południowo-Wschodniej. Drzewa takie jak daglezja, choina zachodnia, czy sekwoja, osiągają tam do 40 metrów. W lasach arktycznych, borealnych, przeważają sosny, świerki, modrzewie, jodły – osiągające zwykle poniżej 20 metrów. Nienaruszone lasy równikowe wykazują drzewostany o wysokości około 25 metrów – tyle co przeciętne dęby, buki i brzozy porastające Europę i duże obszary USA.

Pomiar wysokości drzewostanu pomoże w ocenie ilości węgla związanego przez roślinność wysoką. Naukowcy podejrzewają, że z 2 z 7 miliardów ton ditlenku węgla emitowanego przez człowieka jest gromadzone w postaci biomasy – roślinności. Pozostałe 5 miliardów ton trafia do atmosfery (3 mld. ton) i oceanów (2 mld. ton). Mapa wysokości lasów jest pierwszym krokiem do stworzenia mapy rozkładu całej biomasy nadziemnej. Sassan Saatchi z Jet Propulsion Laboratory rozpoczął już nanoszenie danych z mapy wysokości lasów na podobne informacji dotyczące biomasy lasów tropikalnych.

NASA planuje misję satelitarną poświęconą między innymi lidarowemu pomiarowi biomasy, która na pewno poprawi jakość opublikowanych danych. Satelita Deformation, Ecosystem Structure and Dynamics of Ice (DESDynI) ma trafić na orbitę najwcześniej w 2018 roku.

Źródło: NASA

 

Treść tego artykułu udostępniona na licencji CC-BY-SA 3.0. Licencjonowanie materiałów zdjęciowych w ich opisie.Satelita ICESat (Credits: NASA - Public Domain)Satelita Terra (Credits: NASA - Public Domain)

Comments are closed.