Niespełna miesiąc temu miała miejsce premiera nowej wersji prawdopodobnie najbardziej popularnego symulatora kosmicznego, programu Orbiter, autorstwa Martina Schweigera. Ta darmowa “gra”, umożliwia symulowanie zachowań pojazdów kosmicznych zarówno w locie atmosferycznym, jak i orbitalnym, wykorzystując jednocześnie możliwie jak najbardziej realistyczny model fizyczny. Z tego względu stanowi doskonałe narzędzie do nauki podstawowych zagadnień z dziedziny lotów kosmicznych.
Rozwój nowej wersji trwał niemal cztery lata, co zaowocowało znacznym wzbogaceniem dostępnych opcji oraz ulepszonym modelem fizycznym ziemskiej atmosfery – w przeciwieństwie do poprzednika, nowy Orbiter jest w stanie symulować zjawiska zachodzące nawet na wysokości 2500 kilometrów i potrafi poprawnie przedstawiać między innymi minimalny opór aerodynamiczny na niskich orbitach okołoziemskich. Nowy model może również uwzględniać zjawisko precesji dla planet w długich okresach czasu.
Jednym z ciekawszych dodatków do nowego systemu fizycznego jest symulacja ciśnienia promieniowania słonecznego, co otwiera drogę do sprawdzania zachowań obiektów, wyposażonych w żagle słoneczne, a także wpływa na orbity niewielkich ciał kosmicznych.
Dodano również możliwość obsługi tekstur o znacznie wyższych rozdzielczościach niż to było do tej pory możliwe, dzięki czemu planety wydają się jeszcze bardziej realistyczne. Co więcej – nowy system graficzny został oddzielony od modułu fizycznego, dzięki czemu możliwe stało się stosowanie zewnętrznych systemów renderujących – obecnie trwają prace między innymi nad systemami wspierającymi rozwiązania OpenGL oraz DirectX. Rozwiązanie to umożliwia także integrację dodatkowych modułów, które (jeśli zostaną napisane) powiększą zakres efektów graficznych programu o dodatkowe możliwości – być może takimi jak realistyczne modelowanie terenu czy tworzenie cieniowania.
Nowy Orbiter to także nowy system skryptowy, który umożliwia programowanie zarówno nowych pojazdów oraz rakiet, jak i dodatkowych urządzeń pokładowych, implementacji autopilota oraz innych zdarzeń – w tym całych misji.
Nowa wersja zawiera zatem:
- możliwość stosowania tekstur planet o wyższej rozdzielczości, co w przypadku Ziemi oznacza graniczną rozdzielczość około 80 metrów na pixel, choć u mniejszych obiektów wartość ta będzie większa, ponieważ sam rozmiar tekstury pozostaje ten sam;
- język skryptów dostępny z poziomu symulacji;
- rozdzielenie systemów graficznego oraz fizycznego, dzięki czemu możliwe jest stosowanie dodatkowych, zewnętrznych modułów graficznych;
- zaawansowany model fizyczny ziemskiej atmosfery
- nowy system instrumentów pokładowych oraz wyświetlacza HUD, mogący być obecnie skalowany dla różnych rozdzielczości
Orbiter jest programem darmowym pod warunkiem jego użycia prywatnego oraz do zastosowań niekomercyjnych. Opcjonalnie możliwe jest także dodanie nowych pojazdów kosmicznych oraz rakiet, których setki zostały stworzone przez użytkowników do zastosowania w programie na zasadzie pluginów.
Więcej na oficjalnej stronie programu.
