WISE fotografuje masywną gwiazdę Wolfa-Rayeta

0

Pracujący w podczerwieni teleskop kosmiczny WISE (Wide-field Infrared Survey Explorer), którego zadaniem jest wykonanie pełnego przeglądu nieba w tym zakresie promieniowania, wykonał zdjęcie gwiazdy, noszącej oznaczenie V385 Carinae i należącej do grupy gwiazd Wolfa-Rayeta. Obiekty te zaliczane są do najbardziej masywnych w Drodze Mlecznej – ich masy są przynajmniej dwudziestokrotnie większe od Słońca, a w niektórych przypadkach mogą być jeszcze większe – rekord obecnie należy prawdopodobnie do gwiazdy HD 269810, znajdującej się w Wielkim Obłoku Magellana, która może mieć nawet 150 mas Słońca.

Gwiazda V385 Carinae mieści się na południowej półkuli nieba w konstelacji Kilu, stanowiącej w przeszłości jeden gwiazdozbiór Argo, nazywany również Okrętem (od okrętu argonautów). Wprawdzie nie jest rekordzistką w swojej rodzinie gwiazd Wolfa-Rayeta, ale w porównaniu do Słońca nadal wygląda imponująco, przy swojej blisko 18 razy większej średnicy i masie 35 razy większej. Jest także obiektem gorętszym i świecącym ze znacznie większą intensywnością – ilość emitowanego przez nią światła jest porównywalna z milionem Słońc.

Gwiazdy tego typu nie istnieją jednak długo, jedynie około kilku milionów lat i pod koniec swojego życia eksplodują jako supernowe typu Ib lub Ic, gdy zawartość cięższych pierwiastków, powstających w ich wnętrzu, uniemożliwi podtrzymanie zachodzących tam reakcji termojądrowych. W następstwie gwiazdy te ulegają kolapsowi grawitacyjnemu, jednocześnie generując potężne eksplozje, w których tworzone są jeszcze cięższe pierwiastki (cięższe od żelaza), a samo jądro zapada się tworząc czarną dziurę.

Zanim jednak do tego dojdzie, gwiazdy Wolfa-Rayeta w trakcie swojego życia “wydmuchują” syntezujące się w nich pierwiastki w potężnym strumieniu wiatru słonecznego, tworząc tym samym otaczające je mgławice. W przypadku obserwacji V385 Carinae dokonanych przez WISE, udało się zaobserwować właśnie taką chmurę wydmuchanego materiału, która została zarejestrowana przez detektor jedynie w jednym z czterech badanych zakresów promieniowania, odpowiadającemu najdalszemu przedziałowi podczerwieni, który może być badany przez ten teleskop (22 mikrony).

Według astronomów oznacza to, iż zarejestrowane fotony podczerwone mogą pochodzić od wzbudzonych atomów tlenu, które świecą, ponieważ bombardowane są strumieniem promieniowania ultrafioletowego, pochodzącego z gwiazdy.

Podobny proces zachodzi w popularnych świetlówkach, które emitują światło, ponieważ zawarty w nich luminofor przetwarza promieniowanie ultrafioletowe wytworzone przez wzbudzone atomy rtęci, znajdujące się pomiędzy elektrodami, na takie, które jest widzialne dla ludzkiego oka.

W trakcie składania załączonego obrazu, poszczególne długości fal podczerwonych, rejestrowanych przez detektor WISE, zostały oznaczone różnymi kolorami – czerwonym dla 22 mikronów, zielonym dla 12 mikronów oraz niebieskim dla 3.4 oraz 4.5 mikrona. Zielone obłoki są relatywnie ciepłym pyłem, podczas gdy niebieskie kropki stanowią gwiazdy w naszej galaktyce – całość powstała w wyniku złożenia około 300 zdjęć, wykonanych w trakcie przeglądu nieba w zakresie podczerwieni, dokonywanego przez WISE.

Gwiazda V385 Carinae znajduje się w odległości około 16000 lat świetlnych od Ziemi.

Źródło: JPL/NASA

Comments are closed.