Obserwacje wykonane za pomocą Teleskopu Chandra i Teleskopów Magellana w Chile pozwoliły na znalezienie pierwszego bezspornego przykładu podwójnego kwazara w parze zderzających się, odległych galaktyk. Do tej pory nie udawało się znaleźć przykładu dwóch kwazarów połączonych grawitacyjne w galaktykach, które bezsprzecznie zderzałyby się ze sobą.
Zderzenia galaktyk były częste w odległej przeszłości Wszechświata. Oznacza to, że równie często występujące musiały być wtedy podwójne układy supermasywnych czarnych dziur. Zderzenia galaktyk wzmagały też akrecję materii na supermasywnych czarnych dziurach w galaktykach, które stawały się przez to bardzo aktywne i widoczne jako kwazary. Ponieważ światło wyemitowane zostało przez takie obiekty dawno temu, oznacza to, że obserwujemy je obecnie w dużej odległości od Ziemi. Z tego samego powodu podwójne kwazary nie mogą być rozdzielone za pomocą większości teleskopów i są trudne do wyszukania.
Obiekt SDSS J1254+0846 został wykryty na podstawie danych z przeglądu Sloan Digital Sky Survey. Jego obserwacje wykonane za pomocą Kosmicznego Teleskopu Chandra, w obserwatorium Kitt Peak, oraz w obserwatorium Palomar wykazały, że jest to najprawdopodobniej podwójny kwazar. Następnie, jego dokładniejsze obrazy i badania spektrometryczne wykonano za pomocą 6.5 metrowego Teleskopu Magellana w Las Palmas w Chile. Uzyskane zdjęcia wyraźnie pokazały warkocze materii wyrwanej z galaktyk przez siły pływowe. Pokazało to, że galaktyki te nie tylko znajdują się blisko siebie z perspektywy obserwatora znajdującego się na Ziemi, ale naprawdę ze sobą oddziałują. Symulacje komputerowe wykazały również, iż obserwowane struktury rzeczywiście odpowiadają łączeniu się dwóch galaktyk.
Opublikowany obraz SDSS J1254+0846 jest złożeniem zdjęcia optycznego z Teleskopu Magellana (kolor zielony) i danych z Chandry (kolor niebieski).
