Worek pełen nowych planet pozasłonecznych

0

W ostatnich kilku dniach poinformowano o odkryciu nowych planet pozasłonecznych. Wśród nich znajdują się i bardzo ciekawe obiekty, którym warto się przyjrzeć. Jedna z tych exoplanet może krążyć nawet w granicach ekosfery swojej gwiazdy macierzystej. W części głównej artykułu prezentujemy te odkrycia.

Poniżej prezentujemy najnowsze odkrycia planet pozasłonecznych.

HD 16760 b – jest to wielka planeta (albo nawet i brązowy karzeł), o masie minimalnej około 13-14 mas Jowisza. Krąży wokół gwiazdy macierzystej, która jest troszkę mniejsza od naszego Słońca w  odległości 1,13 AU (jednostek astronomicznych). HD 16760 należy do układu podwójnego ADS 2056, w którym gwiazdy oddalone są od siebie o około 700 AU.

Ekscentryczność HD 16760 b jest stosunkowo mała (jak na odkryte dotychczas egzoplanety) – 0,067. Niska ekscentryczność orbity oraz odległość od gwiazdy macierzystej wydają się sugerować, że obiekt ten krąży w okolicy zewnętrznej granicy ekosfery gwiazdy. Może to oznaczać, że na hipotetycznych egzoksiężycach (które mogą być wielkości Ziemi, lub nawet i większe!) tej wielkiej egzoplanety / brązowego karła mogą występować sprzyjające warunki do istnienia wody w stanie ciekłym – dzięki gwieździe macierzystej i oddziaływaniu HD 16760 b.

Link do dalszych informacji:
Exoplanet.eu
Arxiv.org

Inna niedawno odkryta planeta pozasłoneczna to HD 110014 b. Jest to kolejny obiekt planetarnej kategorii superciężkiej – masa minimalna to około 11 mas Jowisza. Średnia odległość tej egzoplanety od gwiazdy macierzystej to 2,14 AU, jednak ekscentryczność jest duża – 0,46. Gwiazda macierzysta tego układu to czerwony olbrzym, dwa razy masywniejszy od naszego Słońca.

Dalsze informacje:
Exoplanet.eu

Trzecie niedawne odkrycie to wyjątkowo ciekawy układ egzoplanet krążący wokół HAT-P-13. Planety noszą odpowiednio oznaczenia b i c, przy czym egzoplaneta b jest tranzytującym gorącym Jowiszem (co oznacza przesłanianie gwiazdy macierzystej w linii obserwatora z naszej Ziemi), krążącym bardzo blisko swej gwiazdy macierzystej (0,04 AU) z niską ekscentrycznością (0,02). Obiekt c w tym układzie to bardzo masywny superciężki Jowisz (lub brązowy karzeł), krążący w dalszej odległości od gwiazdy macierzystej (średnia odległość – 1,2 AU) z dużą ekscentrycznością (rzędu 0,7).

Taki układ to prawdziwe “laboratorium”, pozwalające na badanie zależności pomiędzy masywnymi planetami. Ponadto, istnieje szansa, że planeta c jest również tranzytującym obiektem. Szansa na to nastąpi w kwietniu 2010 roku. Astronomowie będą czekać i wypatrywać trazytu.

Dalsze informacje:
lanl.gov

oklo.org

Comments are closed.