Dzięki europejskiej misji Gaia udało się wykonać precyzyjne obserwacje Trytona przesłaniającego gwiazdę. Udało się zaobserwować krótkie pojaśnienie.
Europejskie obserwatorium Gaia zostało wyniesione w przestrzeń kosmiczną w grudniu 2013 roku. Sonda obserwuje niebo z punktu L2 układu Ziemia – Słońce. Głównym celem misji jest precyzyjny pomiar pozycji gwiazd. We wrześniu 2016 roku opublikowano pierwszy katalog danych astrometrycznych z ponad miliarda gwiazd. Drugi katalog danych zostanie opublikowany w kwietniu tego roku.Piątego października 2017 roku największy księżyca Neptuna, Tryton, przesłonił gwiazdę. Przesłonięta gwiazda nosi oznaczenie UCAC4 410-143659 i ma jasność +12,7 magnitudo. Taki tranzyt na tle gwiazdy daje szansę na zbadanie tego odległego globu, w tym również jego cienkiej atmosfery. Do tranzytu przygotowano wielu astronomów z Europy oraz obserwatorium Gaia.
Dzięki teleskopowi Gaia udało się precyzyjniej wyznaczyć pozycję przesłanianej gwiazdy. Okazało się, że pas “zaćmienia” spowodowanego przez Trytona przebiegał kilkaset kilometrów na południe. Bardziej precyzyjne wyznaczenie środka tego pasa “zaćmienia” pozwoliło na obserwację zjawiska chwilowego pojaśnienia. Zjawisko następuje wówczas, gdy światło od przesłoniętej gwiazdy przechodzi przez atmosferę obiektu i następuje w środku “zaćmienia”. To pojaśnienie ma duże znaczenie dla badań atmosfery Trytona, gdyż pozwala na lepsze wyznaczenie profilu atmosferycznego tego księżyca oraz określenie stopnia przejrzystości atmosfery.
Przesłonięcie gwiazdy przez księżyc Tryton / Credits – ESA Science & Technology
Naukowcy czekają na publikację danych z misji Gaia. Jest możliwe, że w tych danych skrywają się niespodzianki, takie jak szybko poruszające się słabe gwiazdy lub obiekty “pod-gwiazdowe” (takie jak brązowe karły). Ich szybki ruch może oznaczać ich bliskość do naszego Układu Słonecznego. Jest także możliwe, że w danych obserwatorium Gaia skrywają się duże gazowe egzoplanety – podobne do Jowisza. W szczególności mowa tutaj o dużych gazowych gigantach, krążących wokół swoich gwiazd z czasem od 1,5 do 9 lat. Takich Jowiszów w odległości do 700 lat świetlnych od Ziemi może być nawet 50 tysięcy.
Precyzyjne pomiary pozycji gwiazdy dla tranzytu Trytona / Credits –European Space Agency, ESA
