Komisja Europejska opublikowała raport na temat stanu mórz i oceanów. Duża część danych do tego dokumentu powstała dzięki satelitom obserwacji Ziemi.
Europejska konstelacja satelitów Sentinel, wchodząca w skład programu obserwacyjnego Copernicus, to potężne narzędzie do monitoringu zmian na naszej planecie. Sentinele obserwują także morza i oceany, często będąc w tym przypadku jednym z niewielu źródeł danych.Pod koniec listopada 2016 Komisja Europejska opublikowała raport przedstawiający stan mórz oceanów. Raport dotyczy głównie lat 1993 – 2015, ze szczególnym uwzględnieniem 2015 roku. Dokument został stworzony przez 80 autorów wywodzących się z 25 podmiotów naukowych.
Raport ma służyć m.in. monitorowaniu zmian następujących na wodach wokół Europy, jak również zmian w ujęciu globalnym. Monitorowanie podzielono na siedem części, z których jedna jest o charakterze globalnym (wszystkie morza i oceany, które nie otaczają Europy). Pozostałe sześć części to kolejno wody arktyczne, Morze Bałtyckie, Morze Północne + północno-wschodni Atlantyk, Atlantyk u wybrzeży południowo-zachodniej Europy i północno-zachodniej Afryki, Morze Śródziemne i Morze Czarne.
Główne ustalenia raportu z 2016 roku to:
– w latach 1993 – 2015 obszar arktyczny stracił ponad 75 tysięcy kilometrów kwadratowych ze swojej typowej powierzchni morskiego lodu (a wody antarktyczne zyskały wówczas około 45 tysięcy kilometrów kwadratowych lodu),
- w latach 1993 – 2015 globalna temperatura wód wzrosła średnio o ok 0,4 stopnia C, natomiast płytsze europejskie morza regionalne wzrosły o około 1 stopnień C,
- obserwowana jest zmiana zasolenia (zarówno wyższa i niższa) w różnych regionach całego świata, co sugeruje zaburzenia w cyrkulacji wód oraz w interakcji z atmosferą,
- od 1993 roku poziom wód rośnie o około 2,6 – 3,3 mm rocznie,
- w 2015 roku, wskutek obecności zjawiska El Nino, nastąpiła wyraźna zmiana dystrybucji chlorofilu w wielu wodach w ujęciu globalnym,
- w 2015 roku wskutek El Nino doszło do zmiany powierzchniowych prądów oceanicznych na Pacyfiku.
W przypadku Morza Bałtyckiego w 2015 roku doszło do wpłynięcia większej ilości słonej i natlenionej wody przez Cieśniny Duńskie. Takie wlewy zdarzają się coraz rzadziej, co ma negatywny wpływ na bałtycki ekosystem. W 2015 roku doszło także do silnego wzrostu sinic na Bałtyku.
Dane z systemu Copernicus są łączone i porównywane z innymi niezależnie zbieranymi zestawami danych. Jest to ważna kwestia, gdyż badania nad klimatem Ziemi są prowadzone przez wiele różnych grup naukowych na całym świecie, ale nie wszystkie z nich mają dostęp do własnych źródeł danych. Na dodatek, nowa administracja Białego Domu w USA planuje znaczne ograniczenie amerykańskich obserwacji Ziemi dla klimatu, co powoduje, że Copernicus staje się bardzo ważnym źródłem dla badań naukowych.
Raport można pobrać z tej strony: http://marine.copernicus.eu/science-learning/ocean-state-report/ocean-state-report-2016-1st-issue/
(KE)
Jeden komentarz
Morza i oceany na Ziemi mają sie nieźle. Oczywiście zawsze można to poprawić w obie strony.