Za nami maksimum tegorocznych Perseidów. Był to jeden z bardziej obfitych rojów meteorów ostatnich lat.
W 2016 roku Ziemia przeszła przez gęstszą część materii pozostawionej przez kometę 109P/Swift-Tuttle, skąd pochodzą meteory z roju Perseidy. Obserwatorzy z całego świata* raportowali większą ilość obserwowanych „spadających gwiazd”. Naukowcy wyznaczyli dwa potencjalne maksima, z których większy miał mieć wartość ZHR około 200.Pierwsze analizy zaobserwowanych Perseidów sugerują, że w 2016 roku zanotowano dwa maksima: pierwsze około 1 w nocy (czasu CEST) z 11 na 12 sierpnia oraz drugie około 24 godziny później. Ponadto, zanotowano serię jaśniejszych meteorów 12 sierpnia około 4 CEST. Poza maksimami aktywność Perseidów została określona na około 20% wyższa niż w 2012 roku, czyli podczas poprzedniego podwyższonego spektaklu tych meteorów.
Perseidy w 2016 były obserwowane także z orbity, z pokładu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). Poniższe nagranie prezentuje 20 sekund obserwacji Ziemi nad Pakistanem z pokładu ISS, wykonane 10 sierpnia. Dwa meteory są widoczne, jeden z nich to Perseid.
Perseid z pokładu ISS (10 sierpnia 2016) / Credits – NASAEarthObservatory
Perseidy są jednym z najaktywniejszych rojów meteorów na naszym niebie. Ich atrakcyjność jest także związana z letnią porą roku – długotrwałe nocne obserwacje zwykle nie są uciążliwe. Warto na nie „zapolować” każdego lata.
(IMO)
* Ściślej – z półkuli północnej, gdyż Perseusz jest położony blisko północnego bieguna niebieskiego, czyli nie jest obserwowany z południowej półkuli Ziemi.
