Dawny ocean na Charonie?

Analiza obrazów największego księżyca Plutona sugeruje, że niegdyś pod powierzchnią tego obiektu mogła się znajdować woda.  

Najnowsza analiza obrazów Charona – największego księżyca Plutona – sugeruje, że ten obiekt niegdyś posiadał podpowierzchniowy ocean wody. Ten ocean już zamarzł, co spowodowało wypiętrzenie niektórych obszarów Charona (lód wodny ma większą objętość od wody w stanie ciekłym).

W wyniku zamarzania wnętrza Charona doszło do wypiętrzenia różnych regionów na tym księżycu oraz powstaniu głębokich niecek i kanionów. Te twory mają długość ponad 1500 kilometrów i przebiegają wzdłuż większej część sfotografowanej części Charona. Głębokość niektórych z tych regionów ma nawet około 5 – 7 km.

Dość duża ilość kraterów występująca na powierzchni tych miejsc sugeruje, że zamarznięcie podpowierzchniowego oceanu na Charonie nastąpiło dawno temu, być może jeszcze we wczesnym Układzie Słonecznym. Później Charon stał się martwym globem, w który od czasu do czasu uderzały różnej wielkości planetoidy tworząc kratery.

Nie wiadomo, czy dawny ocean na Charonie miał zasięg lokalny czy globalny. Dalsza analiza obrazów tego księżyca może rozwiązać tę zagadkę. Możliwe jednak, że dopiero kolejna misja do Plutona odpowie na to pytanie. Warto jednak pamiętać, że obecnie nie planuje się żadnej kolejnej misji ku Plutonowi i Charonowi.

(NASA)