Czwartego czerwca nastąpił bliski przelot planetoidy 2014 LY21. Minimalna odległość pomiędzy Ziemią a planetoidą wyniosła prawdopodobnie 15 tysięcy kilometrów.
Moment największego zbliżenia planetoidy 2014 LY21 nastąpił 4 czerwca około godziny 00:38 CEST z niepewnością rzędu plus minus 14 godzin. Dystans pomiędzy Ziemią a 2014 LY21 wyniósł wtedy prawdopodobnie około 15 tysięcy kilometrów. Odpowiada to około 0,04 odległości między Ziemią a Księżycem. Jest to także bliżej Ziemi niż wiele satelitów, np. tych umieszczonych na orbicie geostacjonarnej.
Z uwagi na niepewność wyliczonej orbity oraz momentu zbliżenia do Ziemi, nie jest także znana dobrze minimalna odległość pomiędzy 2014 LY21 a naszą planetą. Wartość zbliżenia została wyliczona na 2,6-46 tysięcy kilometrów od powierzchni Ziemi z najbardziej prawdopodobną odległością około 15 tysięcy kilometrów. Istnieje też niezerowe prawdopodobieństwo, że 2014 LY21 uderzyła w Księżyc po swoim przelocie koło Ziemi, choć prawdopodobnie minął Srebrny Glob w odległości około 160 tysięcy kilometrów.
Średnica planetoidy została wyznaczona na około 4-8 metrów. Dla porównania meteoryt czelabiński, który 15 lutego 2013 roku rozpadł się nad Rosją, miał średnicę 17-20 metrów. 2014 LY21 jest zatem obiektem o rząd wielkości mniejszym.
Dzień wcześniej, 3 czerwca, około 14:54 CEST doszło do bliskiego przelotu innej planetoidy obok Ziemi. Obiekt o oznaczeniu 2014 LN17 przemknął w odległości około 215 tysięcy kilometrów od naszej planety, co odpowiada dystansowi około 0,56 odległości do Księżyca. Średnica tej planetoidy została wyliczona na około 12 metrów.
2014 LY21 i 2014 LN17 to osiemnaste i dziewiętnaste (wykryte) bliskie przeloty planetoid w tym roku. Co ciekawe, na samym początku 2014 roku wykryto pięć obiektów, z których jeden wszedł w atmosferę naszej planety. W tym samym czasie prawdopodobnie przynajmniej kilka, jeśli nie kilkanaście przelotów, „umknęło” detekcji przez teleskopy. W szczególności mowa tutaj o planetoidach, które przeleciały blisko Ziemi od strony dziennej, czyli w obszarach nieba niedostępnych dla naziemnych obserwatoriów astronomicznych.
