Porównanie wielkości Wielkiej Czerwonej Plamy na Jowiszu z ostatnich 20 lat wyraźnie pokazuje, że ten twór coraz bardziej maleje.
Wielka Czerwona Plama (WCP) to największy huragan w Układzie Słonecznym. WCP istnieje już przynajmniej od początku XIX wieku, choć niektóre dawne zapiski astronomiczne sugerują, że ten huragan był mocno rozbudowany nawet w XVII wieku.
Od lat 30. zeszłego wieku astronomowie raportują kurczenie się WCP. Pod koniec XIX wieku średnica tego huraganu sięgały 41 tysięcy kilometrów w najszerszym przekroju. W 1979 roku było to „zaledwie” 23 tysiące kilometrów. Półtorej dekady później, w 1995 roku, kosmiczny teleskop Hubble (HST) zmierzył średnicę WCP – było to już 21 tysięcy kilometrów. Pod koniec zeszłej dekady, w 2009 roku, średnica WCP wynosiła tylko 18 tysięcy kilometrów.
Najnowsze pomiary średnicy WCP wyraźnie wykazują kurczenie się tego huraganu. Najnowsze obserwacje Jowisza przez HST pozwoliły wyznaczyć średnicę WCP na niecałe 16,5 tysiąca kilometrów. Wyraźnie w ostatnich latach WCP zmniejszyła swoje rozmiary. Nieznany jest jednak mechanizm kurczenia się WCP.
Jednocześnie, kształt WCP zmienia się z owalnego na bardziej okrągły. Najnowsze obrazy też sugerują, że w ostatnich latach do WCP „wpadają” małe wiry atmosferyczne, które mogą mieć wpływ na dynamikę tego huraganu. Nie jest jednak wiadome, czy ten proces jest typowy dla jowiszowej atmosfery, czy jest to czynnik, który doprowadzi do zniknięcia WCP.
W najbliższych latach WCP będzie obserwowana przez wiele obserwatoriów astronomicznych na całym świecie oraz HST. Jest możliwe, że dzięki kolejnym obserwacjom uda się określić mechanizmy, które wpływają na wielkość i dynamikę WCP.
