Biblioteka Watykańska przechodzi właśnie proces digitalizowania swych zbiorów. Jako format przechowywania skanów wybrano format FIT, który z powodzeniem używany jest przez astronomów od 30 lat.
Przez ten czas FITS (Flexible Image Transport System) stał się ogólnie przyjętym standardem w astronomii – jest między innymi używany przez większość obserwatoriów kosmicznych, takich jak Hubble, Herschel, Integral, XMM-Newton, czy SOHO.
Biblioteka Watykańska to największa na świecie kolekcja antycznych ksiąg. Otwarta w 1475 roku obecnie przechowuje zbiory, z których najstarsze liczą sobie 1800 lat.
Za formatem FITS przemawia między innymi to, że jednym z jego podstawowych założeń jest wsteczna kompatybilność – bez względu na to, jak w następnych dekadach potoczy się rozwój software`u, obrazy zachowane w starszych wersjach specyfikacji FITS zawsze będzie się dało odczytać. Inną zaletą jest licencja open source. Jeszcze inną to, że FITS świetnie nadaje się do przechowywania dużych ilości metadanych („danych o danych”). W tym wypadku pozwala to na skanowanie pogniecionych kartek i software automatycznie wprowadzi poprawki, czego rezultatem będzie płaski, prawidłowy obraz.
