Budżet NASA zatwierdzony wstępnie 15 września przez specjalną komisję Senatu USA, został zredukowany o 2,5%. Mimo to nakłady na Kosmiczny Teleskop Jamesa Webb’a (JWST) – następcę Kosmicznego Teleskopu Hubble’a – zostały zwiększone. Dalsze prace nad tym nowoczesnym przyszłym obserwatorium mogą zatem być prowadzone bez przeszkód. Niedawno rozpoczęły się testy osłony termicznej teleskopu.
Całkowity budżet NASA został zmniejszony do 17,9 miliarda dolarów. Zatem – jeśli zalecenia komisji wejdą ostatecznie w życie – NASA w roku fiskalnym 2012 dostanie o 510 milionów mniej, niż wcześniej zakładano. Wciąż jednak jest to więcej o cały 1 miliard USD niż Biały Dom zaproponował w lipcu. Byłby to najmniejszy budżet od 2009 roku, a należy pamiętać, iż teraz Agencja ma za zadanie wdrożyć największą kiedykolwiek zbudowaną rakietę nośną (SLS) oraz radzić sobie ze wzrostem kosztów JWST (obecnie ponad 8 mld USD). Cieszy natomiast fakt, że według propozycji komisji senackiej, mimo wzrostu nakładów na JWST, nie doszło do dużych cięć funduszy innych ważnych przedsięwzięć Agencji. W przyszłym roku JWST dostanie według propozycji komisji 510 milionów dolarów, czyli o 40% więcej, niż chciał Biały Dom. Natomiast największym przegranym byłby program eksperymentalnych technologii, który straciłby 40% z obiecanego wcześniej budżetu.
Jeśli chodzi o testy sprzętu – osłona termiczna JWST składa się z 5 warstw każda o powierzchni kortu tenisowego, które umożliwią schłodzenie teleskopu do 40 Kelwinów. Testy rozpoczęły się we wrześniu w budynku korporacji ManTech w Huntsville (Alabama, USA) przy użyciu pełnoskalowego modelu. Materiał osłony jest wykonany z Kaptonu – bardzo cienkiego plastiku z pokryciem dobrze odbijającym światło. Każda z warstw jest dwukrotnie cieńsza od standardowej grubości papieru. Całość jest wykonana z 52 połączonych ze sobą kawałków, gdyż proces technologiczny nie pozwolił na wykonanie pełnej osłony za jednym razem. Obecnie testy dobiegły już końca, ale nie podano jeszcze do informacji jak one przebiegły.
Podczas testów używano wysokiej precyzji radaru laserowego do dokładnego zmierzenia kształtu powierzchni w temperaturze pokojowej i przy ciśnieniu na poziomie morza, aby stworzyć mapę 3D osłony (posiada ona nierówności, co widać na zdjęciach). Mapa zostanie porównana z modelami komputerowymi, aby sprawdzić, czy materiał zachowuje się zgodnie z przewidywaniami oraz czy jego jakość jest zadowalająca.
Testom poddano wszystkie 5 warstw, co da inżynierom dobre pojęcie o tym, jak materiał będzie się zachowywał w przestrzeni kosmicznej. W zeszłym roku testowano model w skali 1:3 w specjalnym pomieszczeniu symulującym warunki kosmiczne – te testy przebiegły pomyślnie.
Po zakończeniu testów modelu pełnoskalowego zostanie on odesłany do firmy Northrop Grumman w Kalifornii. Tam z kolei inżynierowie sprawdzą, jak przebiegnie rozkładanie warstw w warunkach kosmicznych. Następnie model zostanie złożony na podobieństwo spadochronu i tak trafi na stanowisko startowe.
(NASA)
