W ostatnich 48 godzinach aktywność słoneczna wyraźnie wzrosła. 23 września nastąpiły dwa rozbłyski klasy M. Dzień później, 24 września, nastąpiła seria rozbłysków klasy M oraz jeden klasy X. Jeden z tych rozbłysków wygenerował koronalny wyrzut masy, także skierowany ku Ziemi.
22 września nastąpił rozbłysk klasy X1.4 z brzegu widocznej z Ziemi tarczy słonecznej. Wtedy rozbłysk wywołała grupa, która jeszcze nie posiadała oznaczenia. Kilkanaście godzin później ten obszar aktywny zaczął być widoczny i otrzymał numer 1302. Ta grupa plam słonecznych jest odpowiedzialna za większość rozbłysków, wygenerowanych w ciągu ostatnich 48 godzin. Inna aktywna grupa plam słonecznych (1295) znajduje się obecnie przy zachodnim brzegu tarczy słonecznej i niebawem przestanie być widoczna z Ziemi. Poniższy film przedstawia rozbłysk klasy X1.9, którego faza maksymalna nastąpiła 24 września 2011 roku o godzinie 11:40 CEST.
{youtube}RVbdxdNNcRQ{/youtube}
Rozbłysk X1.9 z dnia 24 września 2011 / Credits – NASA, SDO, kosmonauta.net
Następnie, pomiędzy 14:30 CEST a 16:10 CEST trwał długi rozbłysk, którego faza maksymalna przypadła o godzinie 15:20 CEST. Maksymalna siła rozbłysku wyniosła M7.1. Ten rozbłysk wygenerował rozległy koronalny wyrzut masy (CME), częściowo skierowany w Ziemię. Za około 36-60 godzin możliwe jest wystąpienie zórz polarnych.
Przez następne kilkanaście dni grupa 1302 będzie przebywać na widocznej z Ziemi tarczy słonecznej. Jest bardzo prawdopodobne, że w ciągu najbliższych dni nastąpią kolejne silne rozbłyski.