W tym tygodniu powinna zapaść decyzja dotycząca rozbiórki elementów stanowiska startowego LC-39B. W ten sposób wyrzutnia będzie mogła zostać wykorzystana w ramach nowej nadal jeszcze do końca nie ustalonej polityki kosmicznej NASA. W międzyczasie do KSC dotarły części zapasowe do jednego z Crawlerów, który został uszkodzony najprawdopodobniej na skutek wyładowania atmosferycznego.
Rozbiórka LC-39B
Obecnie przyszłość stanowiska startowego LC-39B nadal jest niejasna. Wciąż nie wiadomo czy wyrzutnia będzie wykorzystywana przez ciężką rakietę nośną konstruowaną w ramach nowej polityki kosmicznej USA, czy też może stanie się miejscem startów przyszłych pojazdów komercyjnych. Mimo tej niepewności wiadomo, że obecnie istniejący system wież obsługowych wykorzystywany przez wahadłowce kosmiczne nie będzie mógł być wykorzystany. Dlatego też w tym tygodniu powinna zapaść decyzja o rozpoczęciu demontażu Fixed Service Structure (FSS) oraz Rotating Service Structure (RSS). Kontrakt o wartości 1.3 miliona dolarów na rozbiórkę został podpisany pomiędzy NASA a LVI Environmental Services Inc. W ramach tej umowy firma zobowiązuje się ukończyć demontaż wież FSS i RSS do 13 stycznia przyszłego roku.
Stanowisko LC-39B zostało zbudowane w latach 60-tych na potrzeby rakiety księżycowej Saturn-V. Pierwszy start z tego miejsca odbył się w maju 1969r. kiedy to Apollo-10 wyruszył w stronę Księżyca jako próba generalna przed pierwszym lądowaniem na Srebrnym Globie. Po zakończeniu programu Apollo z LC-39B startowały wszystkie misje załogowe do stacji kosmicznej Skylab, a także historyczna Apollo-Sojuz. W kolejnych latach trwały prace przygotowujące stanowisko do startów wahadłowców. W tym celu wykorzystano część kratownicy obsługującej rakietę Saturn-V, która pierwotnie była zamontowana na platformie Mobile Launcher nr3 (ML-3) i w ten sposób stworzono Fixed Service Structure (FSS). Oprócz tego powstała też konstrukcja obrotowa Rotating Service Structure (RSS) umożliwiająca dostęp do ładowni wahadłowca.
Pierwszy start wahadłowca z LC-39B odbył się w styczniu 1986r. Niestety lot misji STS-51L zakończył się 73 sekundy po starcie tragedią promu Challenger. Ostatni start wahadłowca z tego stanowiska startowego odbył się 9 grudnia 2006r. kiedy to wahadłowiec Discovery wystartował z misją STS-116. Natomiast w 2009r. na tym stanowisku startowym po raz ostatni pojawił się wahadłowiec Endeavour, który był przygotowywany na wypadek lotu ratunkowego STS-400 dla misji STS-125 (misja serwisowa do teleskopu kosmicznego Hubbla).
W międzyczasie trwały też prace transformujące LC-39B do wykorzystania w ramach programu Constellation. Dookoła wybudowano trzy maszty chroniące przed wyładowaniami atmosferycznymi, a gdy misja STS-400 nie była już konieczna zdemontowano ramię którędy załoga wchodziła na pokład orbitera tzw. white room oraz ramię odprowadzające gazowy tlen tzw. beanie cap. Wprowadzono także kilka innych modyfikacji, które były niezbędne do przeprowadzenia testu rakiety Ares I-X. Ten start odbył się pod koniec października 2009r.
Prace rozbiórkowe powinny rozpocząć się z końcem września. Po demontażu FSS oraz RSS stanowisko swoim wyglądem będzie przypominało stan z okresu programu Apollo. Planuje się także pobranie próbek materiału z którego wykonana jest podstawa stanowiska celem określenia wytrzymałości z myślą o ewentualnym wykorzystaniu ciężkiej rakiety nośnej na tym stanowisku. Gdy prace rozbiórkowe dobiegną końca przygotowania transformacyjne LC-39B pod przyszły nowy program kosmiczny będą wyprzedzały o jakieś dwa lata stanowisko LC-39A.
Naprawa Crawlera i testy platformy ML
Gdy prace przy rozbiórce wyposażenia LC-39B będą we wczesnej fazie, nieopodal budynku VAB powinien rozpocząć się test platformy startowej Mobile Launcher. Niedawno zbudowany ML powstał z myślą o programie Constellation. Pierwotnie test miał się odbyć w zeszłym tygodniu, lecz na początku sierpnia w ramach rutynowej kontroli wykryto usterkę systemu elektrycznego w transporterze nr2 (Crawler-2). Uszkodzenie powiązano z prawdopodobnym wyładowaniem atmosferycznym. Jako konsekwencję drugi transporter o numerze pierwszym także został poddany kontroli.
Niedawno do KSC dotarły części zapasowe, które umożliwią usunięcie usterki w Crawlerze-2. Analogiczny element zostanie zamontowany także na drugim transporterze. Ten ostatni powinien wrócić do czynności operacyjnych na początku września. Wtedy też zostanie wykorzystany do transportu platformy startowej MLP-1 z miejsca przygotowań do VAB do hali High Bay-2. Crawler-2 natomiast zostanie użyty do testów platformy ML oraz jej transportu na miejsce w którym obecnie znajduje się platforma MLP-1. Nim rozpocznie się właściwy transport ML’a. Platforma wraz z zamontowaną na niej wieżą obsługującą zostanie podniesiona i opuszczona kilka razy w ramach testów. Według obecnych planów test powinien odbyć się w październiku
Źródło: NASA
